این روش جدید از یک هیدروژل و نانوذرات خودآرای متشکل از دو میکرو آرانای استفاده کرده که بافت تومور را هدف قرار داده و سرکوب می‌کند.
این پلت فرم به صورت موضعی تزریق شده و محققان می‌توانند دوز آن را در محل تومور افزایش داده و در عین حال خطر انباشته شدن دارو در کلیه‌ها، کبد و یا اندام‌های دیگر را کاهش دهند.
در مدل‌های موش، چسب حاوی نانوذرات خودآرای تزریق شده که در این روش استفاده شده، نسبت به داروهای شیمی درمانی مرسوم برای سلول‌های تومور به مراتب قویتر، انتخابی و خاص بوده و مدت زمان ماندگاری آن طولانی‌تر است.
دکترناتالی آرتزی، نویسنده ارشد و محقق بخش پزشکی بیمارستان زنان بریگهام، اظهار کرد: سرطان معمولا به عنوان یک بیماری سیستماتیک مشاهده شده که نیاز به درمان این چنینی دارد اما ما در اینجا نشان می‌دهیم که درمان موضعی در واقع بسیار موثرتر است.
به گفته وی، نتایج، برجسته و نشان دهنده قدرت پایدار و نوید‌بخش ژن درمانی در درمان سرطان هستند.
محققان افزودند: این رویکرد می‌تواند برای ارائه دیگر ترکیبات ریز آرانای ها و یا انواع دیگری از مواد ژنتیکی در درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها استفاده شود.
به عنوان گام بعدی، تیم تحقیقاتی این روش را برای زیست‌سازگاری و اثر بخشی در مدل‌های حیوانی بزرگتر آزمایش خواهد کرد و پلت‌فرم را برای غربالگری درمانهای بالقوه بیشتر ریز آر‌ان‌ای‌ها و درمانهای سرطان که می‌توانند برای بهبود درمان ترکیب شوند، بزرگتر خواهد کرد.
به گزارش ایسنا، نتایج این پژوهش در مجله Nature Materials منتشر شده است.
No tags for this post.