هپاتیت C نوعی عفونت است که بر کبد اثر می‌گذارد و سبب التهاب آن می‌شود. ویروس این بیماری معمولا از طریق خون آلوده انتقال می‌یابد.
بر اساس یافته‌های این مطالعه، هپاتیت C یکی از عوامل خطرساز برای پیشرفت بیماری پارکینسون شناسایی شده است. با این حال، این مطالعه دلایل و اثرات این ارتباط را اثبات نمی‌کند و برای روشن شدن تمام زوایای آن به پژوهش‌های بیشتری نیاز است. از این رو، نمی‌توان با قطعیت گفت افرادی که هپاتیت دارند باید نگران ابتلا به بیماری پارکینسون باشند.
محققان بر این باورند که بررسی و مطالعات بیشتر در این زمینه می‌تواند پیامدهای قابل توجهی به منظور تشخیص زودهنگام و درمان بیماری هپاتیت C داشته باشد.
به منظور این مطالعه، محققان 50 هزار نفر بیمار مبتلا به هپاتیت را در نظر گرفته و آنها را به سه گروه تقسیم‌بندی کردند: 71 درصد مبتلا به هپاتیت B، 21 درصد با هپاتیت C و 8 درصد مبتلا به هر دو نوع هپاتیت. در این مطالعه 200 هزار نفر بدون ویروس هپاتیت نیز شرکت داشتند.
این شرکت‌کنندگان به مدت 12 سال مورد پایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد در بین افراد مبتلا به هپاتیت، 270 مورد پارکینسون مشاهده شد که 120 نفر از آنان هپاتیت C داشتند. این در حالی بود که در بین افراد بدون ویروس هپاتیت تنها 1060 نفر مبتلا به پارکینسون بودند.
پس از ثبت عواملی مانند سن، جنس و ابتلا به برخی از بیماری‌ها مانند دیابت، محققان دریافتند کسانی که مبتلا به هپاتیت C بودند 30 درصد بیشتر از سایرین احتمال ابتلا به پارکینسون داشتند.
حدود 150 میلیون نفر در سراسر جهان به هپاتیت C مبتلا هستند. این ویروس که می‌تواند از طریق سرسوزن آلوده و یا حتی هنگام زایمان انتقال یابد، می‌تواند عوارض جدی به دنبال داشته باشد. از آنجا که این بیماری در مراحل اولیه خود علائم بسیار خفیفی دارد، ممکن است بسیاری از مردم ویروس آن را داشته اما تا سالها حتی متوجه ابتلا به آن نشوند.
از آنجا که این بیماری می‌تواند از طریق انتقال خون نیز منتقل شود، سازمانهای انتقال خون باید مراقب بوده و بر تمام خونهای اهدا شده نظارت کنند.
مترجم: صالح سپهری فر
No tags for this post.