کنسرسیوم دانشگاهی در حوزه فضایی

 بنابراین برای جلوگیری از انجام فعالیت‌های تکراری و موازی در صنعت و دانشگاه، تدبیری لازم بود که رئیس‌جمهور در مراسم گرامیداشت روز فناوری فضایی از آن پرده برداشت. تشکیل کنسرسیوم از دانشگاه‌های مختلف و واگذاری بخشی از یک فعالیت‌ فضایی به هر دانشگاه، ایده‌ای است که می‌تواند کشور را به سمت هدفی مشخص با صرف کمترین هزینه و زمان سوق دهد.

در صورت ایجاد چنین کنسرسیومی، شاهد توسعه همه‌جانبه دانشگاه‌های کشور در حوزه فضایی و افزایش ارتباط آنها با صنعت خواهیم بود. این امر به نوبه خود می‌تواند سبب تعریف پایان‌نامه‌ و رساله‌های دانشجویی در زمینه مرتبط با فعالیت کنسرسیوم شود. به عبارت دیگر، تصمیم اخیر دولت می‌تواند از یک سو، انقلابی در راستای افزایش همکاری و ارتباط دانشگاه با صنعت باشد و از سویی دیگر می‌تواند به افزایش توان علمی و تربیت دانشجو در راستای پروژه‌های صنعتی کشور کمک چشم‌گیری کند.

البته موفقیت این کنسرسیوم، کاملا به ماموریت‌های پیش‌بینی‌شده، ‌اهداف تعیین‌شده، منابع اختصاص داده‌شده و منابع حمایت‌کننده بستگی دارد. بنابراین لازم است در ابتدا منابع مورد نیاز برای تامین سرمایه کاملا مشخص شود تا پس از تامین منابع اولیه در ادامه کار، دانشگاه‌های شرکت‌کننده در کنسرسیوم، با کمبود منابع مواجه نشوند و سپس انتظار و توقع آنها از نتیجه کار کاملا مشخص شود. با توجه به مصوبه اخیر دولت مبنی بر تشکیل مرکز ملی فضایی، به نظر می‌رسد این مرکز وظیفه تامین منابع، سیاستگذاری و نظارت بر فعالیت‌های کنسرسیوم مد نظر رئیس‌جمهور را برعهده خواهد داشت. این درحالی است که برخلاف نظر منتقدان مبنی بر توقف فعالیت‌های فضایی در دولت یازدهم، این دولت به تشکیل کنسرسیوم توسط دانشگاه‌ها به چشم عاملی مهم برای به نتیجه رسیدن پروژه‌های بزرگ فضایی می‌نگرد. در صورت موفقیت ماموریت‌های فضایی توسط این کنسرسیوم، در آینده نزدیک می‌توان شاهد طرحی برای تشکیل کنسرسیوم ایران با کشورهای آسیایی همچون چین، هند، ژاپن و … در پروژه‌های بین‌المللی فضایی بود.

علی قمریان/ کارشناس پژوهشگاه هوافضای ایران

No tags for this post.