ساختار ژنتیکی جمعیت‏ یوزپلنگ های آسیایی مشخص شد

 اصغر مبارکی افزود: به ‏منظور مدیریت پایدار ژنتیکی یوزهای آسیایی، طرح پژوهشی با عنوان ' بررسی ساختار ژنتیکی جمعیت یوزپلنگ های آسیایی با استفاده از آنالیز ژن ‏های nDNA و mtDNA' در بخش زیست فناوری دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی، اجرا شد.

مبارکی با بیان اینکه جمعیت‏ های مختلف یوزپلنگ آسیایی شامل ذخیره‏گاه زیستکره توران، پارک ملی کویر، یزد و کرمان مورد بررسی قرار گرفت، گفت: بنا به توضیحات مجری پروژه، در این پژوهش به منظور بررسی جامع ژنتیکی جمعیت‏ های تحت مطالعه، از 20 جایگاه‏ ریز ماهواره و 15 ژن هسته‏ ای و میتوکندریایی استفاده ‏شد، به ‏این شکل ‏که از 20 جایگاه‏ ریزماهواره هر دو جنس نر و ماده، از توالی‏ یابی 9 ژن هسته‏ ای برای آنالیز مسیر مادری و پدری، از توالی ‏یابی 4 ژن میتوکندریایی برای آنالیز مسیر مادری و از توالی ‏یابی 1 ژن مشتمل بر 2 ناحیه در کروموزوم Y به‏ منظور آنالیز مسیر پدری استفاده شد.
مدیر کل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: بیشترین تنوع ژنتیکی جمعیت ‏یوزپلنگ در کرمان، سپس یزد و بعد ذخیره‏گاه زیستکره توران و کمترین تنوع ژنتیکی نیز مربوط به یوزپلنگ پارک ملی کویر است لذا وجود درون ‏آمیزی و افزایش همخونی در یوزپلنگ پارک ملی کویر امری محتمل است.
به گفته مدیر کل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست، کمترین فاصله ژنتیکی در بین یوزپلنگ پارک ملی کویر و یوزهای یزد و بیشترین فاصله ژنتیکی بین یوزپلنگ پارک ملی کویر و یوزهای کرمان مشاهده شده است که یوزهای کرمان، بیشترین شباهت ژنتیکی را با یوزهای ذخیره‏گاه زیستکره توران و همچنین یوزهای یزد به‏ جز یوزپلنگ بافق، بیشترین شباهت ژنتیکی را با یوزپلنگ پارک ملی کویر دارند، طبق این نتایج، 60 درصد از تنوع موجود، درون‏ جمعیتی بوده و تنها 40 درصد آن نشات‏ گرفته از تنوع بین ‏جمعیتی است.
وی با بیان اینکه یوزپلنگ موجود در ایران یکی از گونه‏ های ارزشمند کشور است، افزود: نتایج این تحقیق حکایت از وجود سطح متوسط تنوع ژنتیکی در این گونه داشته و حفاظت ژنتیکی و مدیریت جمعیت‏ موجود، می‏ تواند آن را از فرسایش ژنتیکی بیشتر و نابودی در زیستگاه‏های موجود حفظ کند.
مبارکی با استناد به نتایج حاصله مبنی بر وجود شباهت ژنتیکی در بین جمعیت های موجود و خلوص بالای ژنتیکی در جمعیت‏ های مجزا، گفت: امکان وجود همخونی و اثرات نامطلوب آن از جمله کاهش شایستگی (Fitness) ،کاهش قدرت زنده‏ مانی(Viability)، افزایش حساسیت به بیماری ‏های عفونی، کاهش تولید مثل، بروز ناهنجاری‏ های ژنتیکی و غیره امری محتمل به نظر رسیده و بروز این عوامل مخرب در این گونه، تداوم و بقاء آن را به مخاطره انداخته و به ‏شدت آنها را در خطر انقراض قرار خواهد گرفت.
مدیر کل دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: برای حفاظت و مدیریت ژنتیکی، با انتقال نسبی (ورود جنس نر) و یا مطلق (هر دو جنس) یک یا چند جمعیت (واجد بیشترین تفاوت ژنتیکی با جمعیت پذیرنده) به جمعیت پذیرنده، میزان همخونی و اثرات مخرب آن کاهش یافته و در روند افزایش جمعیت و بقاء افراد جمعیت پذیرنده، نقش مهمی را ایفا خواهد کرد.
*** یوزپلنگ
یوزپلنگ یا یوز در گذشته در بیشتر مناطق آفریقا و گستره وسیعی از آسیای مرکزی و شبه قاره هند یافت می شد، اما امروزه با کاهش شدید جمعیت روبرو شده است. از میان دو زیرگونه اصلی یوزپلنگ، یکی از زیر گونه ها با نام ' یوزپلنگ آسیایی' شناخته می شود که در خطر جدی انقراض قرار دارد و فقط حدود 50 قلاده از آن در دشت های مرکزی ایران وجود دارد از این رو به آن یوزپلنگ ایرانی هم می گویند.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا