این شبکه‌های به اصطلاح ژنی که M1 و M3 نامیده می‌شوند، بر عملکردهای شناختی انسان از جمله حافظه، دقت، سرعت پردازش اطلاعات و استدلال تاثیر دارند.
دانشمندان کشف کردند که این دو شبکه که هر کدام حاوی صدها ژن هستند، به احتمال زیاد تحت کنترل سوئیچ‌های تنظیم کننده اصلی قرار دارند. بنابراین با شناسایی این سوئیچ‌ها می‌توان دریافت که دستکاری کردن و اصلاح این شبکه‌های ژنی به منظور افزایش عملکرد شناختی انسان، امکان‌پذیر است یا خیر.
اینکه ژنتیک نقش اصلی را در هوش ایفا می‌کند کاملا بدیهی است، اما تا کنون روشن نشده است که کدام ژن‌ها در این امر درگیر هستند. این پژوهش برخی از این ژن‌ها را شناسایی کرده و نشان می‌دهد که چگونه با یکدیگر تداخل ایجاد می‌کنند. پژوهشگران بر این باورند که مطالعه این ژن‌ها ممکن است در تغییر و اصلاح هوش کمک کننده باشد، اما فعلا در حد یک فرضیه بوده و به مرحله عملی نرسیده است.
در این مطالعه، تیم تحقیقاتی نمونه‌های مغز بیمارانی را که به دلیل صرع تحت عمل جراحی مغز و اعصاب قرار گرفته بودند، بررسی و هزاران ژن مغز انسان را تجزیه و تحلیل کردند. سپس این نتایج را با اطلاعات ژنتیکی افراد سالم که تست هوش انجام داده بودند و افراد مبتلا به اختلالات عصبی مانند اوتیسم و عقب‌ماندگی ذهنی ترکیب کردند.
پس از انجام تحلیل‌های مختلف محاسباتی و مقایسه آنها با هم، معلوم شد برخی از همان ژنهایی که در هوش انسان سالم تاثیر دارند، مشابه همان ژنهایی هستند که در افراد مبتلا به صرع و اختلالات عصبی دیگر به واسطه جهش موجب اختلال در عملکرد شناختی این بیماران شده‌اند.
صفاتی مانند هوش، توسط گروه‌های بزرگی از ژن‌ها که با یکدیگر کار می‌کنند کنترل می‌شوند. پژوهشگران با استفاده از تحلیل‌های محاسباتی، این ژن‌ها را که با اثر گذاشتن بر توانایی‌های شناختی انسان سبب ثبت خاطرات جدید و یا تصمیم‌گیری در مواقع حساس می‌شوند شناسایی کرده و دریافتند که برخی از این ژن‌ها با ژنهایی که سبب آغاز صرع از دوران کودکی و یا موجب عقب‌ماندگی ذهنی آنها می‌شوند تداخل می‌کنند.
با اینکه این پژوهش هنوز در مراحل اولیه است، دانشمندان امیدوارند که این نوع تجزیه و تحلیل، افق‌های جدیدی را به سوی درمان بهتر بیماری‌های تکاملی عصبی مانند صرع و اختلالات شناختی مرتبط با آن بگشاید.
این پژوهش در نشریه Nature Neuroscience منتشر شده است.
No tags for this post.