محققان ادعا میکنند که این سوخت جدید یک سوخت پاک است و استفاده از آن سبب می‌شود تا محیط زیست کمتر آلوده شود. از سوی دیگر، در این نوع سوخت از گرد ذغال‌سنگ به عنوان جزء اصلی استفاده شده که از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه است. زیرا در فرآیند استخراج ذغال‌سنگ از معدن بیش از 30 درصد آن – در حدود 50 تا 60 میلیون تن سالیانه – به صورت گرد ذغال‌سنگ هدر می‌رود و با خاک مخلوط می‌شود.
رها کردن این مواد در طبیعت مشکلاتی را به همراه دارد. یکی آنکه مخلوط شدن گرد ذغال‌سنگ به مدت طولانی با خاک، مواد شیمیایی مضر آزاد می‌کند که خطر آلودگی زیست‌محیطی را به همراه دارد و دوم اینکه اتلاف این حجم عظیم مواد، از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست. بهره‌برداری از گرد ذغال‌سنگ برای تولید سوخت تا حدودی این مشکل را برطرف کرده است.
برای تولید این سوخت، ابتدا جلبک‌ها را در حوضچه‌های مصنوعی پرورش داده و پس از فشرده‌سازی، آن را با گرد ذغال‌سنگ مخلوط میکنند. در نهایت این مخلوط را به شکل ذغال قالبی و خشک در می‌آورند.
در مرحله بعد، به این قالبها تا 450 درجه سانتیگراد بدون اکسیژن گرما می‌دهند و به این صورت یک سوخت جامد و پاک به همراه مقداری نفت خام با کیفیت بالا تولید می‌شود. نفت خام پس از جدا سازی در پالایشگاه پردازش می‌شود و سوخت جامد به دست آمده به عنوان ذغال‌سنگ حرارتی برای تولید گرما و انرژی به کار می‌رود.
محققان می‌گویند که اگر گرد ذغال‌سنگ اضافی تمام کشورها برای تولید این سوخت به کار رود، آنگاه در همه جای دنیا می‌توان از آن استفاده کرد و این به نفع محیط زیست خواهد بود. به عنوان مثال، محققان تخمین می‌زنند که کشور آفریقای جنوبی به تنهایی می‌تواند 40 درصد از نیازهای نفت خام خود را تولید کند.
با وجود اینکه مزایای زیست‌محیطی استفاده از این سوخت بسیار قابل توجه است و محصول نهایی نیز کیفیت بسیار بالایی دارد، بعید است که تاثیر زیادی بر هزینه سوخت بگذارد.
این تیم تحقیقاتی در حال حاضر در حال انجام آزمایش‌هایی برای تثبیت هزینه‌های تولید این سوخت در مقیاس بزرگتر هستند. بسیاری از کشورها تمایل خود را برای تولید این سوخت جدید اعلام کرده‌اند.
No tags for this post.