تامین توان موردنیاز برای یک مدار یکپارچه با فرآیند بیولوژیکی
محققان در جریان این تحقیقات برای اولین بار توانستند از یک فرآیند بیولوژیکی برای تامین توان موردنیاز یک مدار یکپارچه بهره بگیرند.
در این تحقیقات از یک غشای مصنوعی لیپیدی دولایه استفاده شد که به طور طبیعی دارای ناقل ها یا پمپ های یونی است. پمپ های یونی گروهی از پروتئین غشای سلول هستند که معمولا نسبت به بعضی یون ها مثل سدیم، پتاسیم، کلسیم و کلر بسیار گزینشی رفتار می کنند و آنها را برخلاف غلظتشان در عرض غشای سلول منتقل می کنند. این پمپ ها نقش مهمی در ایجاد پتانسیل غشای سلول دارند.
کارکرد پمپ های یونی شباهت زیادی به ترانزیستورها دارد. این ناقل های یونی، توان موردنیاز خود را از نوعی آنزیم موسوم به آدنزین تری فسفات یا به اختصار ATP دریافت می کنند. این آنزیم انرژی شیمیایی را بین سلول های زنده منتقل می کند.
محققان غشای لیپیدی را به یک مدار یکپارچه متداول CMOS متصل کردند و ناقل های یونی توان الکتریکی لازم برای عملکرد مدار را تامین کردند.
به گزارش ایرنا از نیچر،در حال حاضر چالش کلیدی محققان، کوچک سازی این فرآیند و همچنین یافتن راهی برای مدیریت و استمرار فرآیند بیولوژیکی است.گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
