این یافته‌ها نشان می‌دهد اتصال افزایش‌یافته شبکه Default mode network یا DMN، نشانگر زیستی بالقوه‌ای است که خطر ابتلا به اختلال افسردگی ماژور را نشان می‌دهد.
محققان مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا و موسسه روانکاوی نیویورک به رهبری میرنا وایسمن، از تصویربرداری روزنانس مغناطیسی برای مقایسه‌کردن افراد در معرض خطر بالای این نوع افسردگی با اشخاصی استفاده کردند (بر اساس تاریخچه خانوادگی دو گروه) که در معرض خطر پایین ابتلا به این عارضه بودند.
این روش می‌تواند به عنوان شیوه پیشگیری و مداخله زودهنگام برای رفع عارضه عمومی افسردگی باشد.
این رویکرد به دکتر طلعتی و همکارانش امکان بررسی تفاوت‌هایی در مغز را داد که نتیجه خود افسردگی نیستند زیرا این اختلال هنوز در بسیاری از افراد تحت بررسی خود را نشان نداده بود.
آن‌ها دریافتند زمانی که افراد بر تفکرد درونی مانند تفکرات تاملی تمرکز دارند، سیستم مغزی DMN فعال‌تر است.
این مطالعه نشان می‌دهد فرآیند افزایش اتصالات MDD احتمالا پیش از شروع افسردگی رخ می‌دهد. چنین یافته‌هایی حاکی از آن است بررسی فعالیت DMN می‌تواند شیوه‌ای مناسب برای شناسایی افرادی را در اختیار بگذارد که در معرض خطر ابتلا به افسردگی حاد قرار دارند.
این روش می‌تواند به عنوان شیوه پیشگیری و مداخله زودهنگام برای رفع این عارضه عمومی باشد.
جزئیات این پژوهش در مجله Neuropsychopharmacology منتشر شده است.
No tags for this post.