دریاچه پوپو (poopo lake) دومین دریاچه بزرگ بولیوی که در منطقه انداین (Andine) این کشور قرار گرفته که در حال تبدیل شدن به بیابان است . به نظر می رسد که این واقعه در اثر پدیده ال نینو ( یک رخداد اقلیمی کلان که در اثر رها شدن انرژی انباشته در بزرگترین حوزه اقیانوسی جهان یعنی جنوب اقیانوس آرام رخ می دهد ) ، لانینا ( وضعیتی که در قسمت مرکزی و شرقی استوایی اقیانوس آرام ، آب سردتر از حالت طبیعی می شود ) و آلودگی معدن ایجاده شده است .
دریاچه پوپو (poopo lake) دومین دریاچه بزرگ بولیوی که در منطقه انداین (Andine) این کشور قرار گرفته که در حال تبدیل شدن به بیابان است .
میلتون پرز (Milton Perez) مهندس کشاورزی از دانشگاه فنی اورورو (Oruro Technical University) در رابطه با این دریاچه می گوید:« این دریاچه یک دریاچه بدون زندگی است . »
دریاچه پوپو (poopo lake) پس از دریاچه تیتیکاکا (titicaca lake) ، بزرگترین دریاچه بولیوی است که بخشی از آن در پرو قرار گرفته است . بر اساس گزارش محققان این دریاچه با عمق 1.5 تا 4 متر دارای اکوسیستم بسیار شکننده و ضعیف است و آب آن به دلیل پدیده های آب و هوایی مربوط مختلف از جمله افزایش درجه حرارت با توجه به گرم شدن زمین و افزایش اثرات ال نینو و لانینا که در حال حاضر هر دو تا سه سال به جای هفت تا ده سال رخ می دهد ، کاهش پیدا می کند .
بر اساس گزارش های پژوهشگران دانشگاه فنی اورورو ، دریاچه پوپو دارای سطح آب 4 هزار و 600 کیلومتر مربع بوده که در حال حاضر سطح آن بسیار کم شده است. دریاچه تیتیکاکا که در ارتفاع 3 هزار و 800 متری قرار گرفته دارای 8 هزار کیلومتر مربع سطح آب است. به نظر می رسد که دریاچه پوپو با توجه به تغییرات آب و هوایی به زودی به کویری از نمک تبدیل شود که اثری از آب و گیاه در آن نباشد.
بر اساس توضیحات پرز ، دریاچه پوپو دارای شش یا هفت سال تعادل پویایی بوده است . پرز مطمئن نیست که آیا زمان کافی برای برقراری مجدد تعادل از طریق شیوه ای طبیعی وجود خواهد داشت یا نه . قابل توجه است که این دریاچه در گذشته چند بار خشک شده اما دوباره توانست بهبود پیدا کند.
در حال حاضر کشاورزان نگران هستند که این دریاچه به دلیل افزایش دما در ارتفاعات نتواند ترمیم شده و صدها تن از کشاورزان و ماهیگیران که شغلشان وابسته به دریاچه است در فکر ترک این محل هستند .
مترجم: احسان محمدحسینی
No tags for this post.