امیر شیخیهامقدم، مجری طرح و مدیرعامل شرکت دانشبنیان ارائه کننده این حسگر، در گفتوگو با ایسنا حسگرهای تشخیص آلایندههای محیطی گازی را از زمینههای تحقیقاتی این شرکت دانشبنیان نام برد و خاطرنشان کرد: این حسگر برای کنترل کیفی هوا به کار میرود و کاربرد آن جزء استانداردهای شهری محسوب میشود.
وی ادامه داد: این حسگرها قادر هستند کلیه آلایندههای هوای شهرها به ویژه کلانشهرها را اندارهگیری کنند و به صورت Real Time نمایش دهند.
شیخیها با ابراز امیدواری نسبت به شکلگیری همکاری این شرکت با شهرداری برای تجاریسازی حسگر تشخیص آلایندههای محیطی، گفت: در صورتی که موفق به عقد قرارداد با شهرداری شویم، قادر هستیم با نصب سنسورهای کنترل آلایندههای هوا، شبکهای برای کنترل کیفیت هوا ایجاد کنیم.
مجری طرح اضافه کرد: شرکت کنترل کیفیت هوا میتواند با استفاده از این شبکه هوای تهران را به صورت Real Time رصد کند تا مناطق مختلف را به لحاظ میزان آلایندهها، مانیتور و نسبت به ارائه راهکارهای کنترل هوا اقدام کند.
وی با اشاره به عدم کارایی مناسب تابلوهای نشاندهنده آلایندههای هوای نصب شده در تهران، خاطرنشان کرد: دلیل از کار افتادن این تابلوها، سنسورهای این تابلوهاست. ما توانستیم سنسورهایی تولید کنیم که بر اساس تستهای پایلوت انجام شده، عملکرد آنها از نمونههای خارجی بسیار بهتر است و با استفاده از اسپکتروسکوپی نشری و جذبی قادر به تشخیص 8 نوع آلاینده هواست.
مجری طرح،خطرناکترین ذرات معلق در هوا را pm2.5 ذکر کرد و گفت: این ذرات زمانی که از طریق تنفس وارد ریه و خون میشوند، میتوانند سلامت انسان را تهدید کنند . بنابراین حسگرهای ساخته شده جدید، قادر به تشخیص و اندازهگیری ذرات pm2.5 و pm10 است.
این محقق گفت: به شهرداری پیشنهاد کردیم که حسگرهای فوق، در 512 نقطه از تهران نصب و از طریق مرکز کنترل کیفیت هوا اقدام به رصد کیفیت هوای کلانشهر تهران شود.
وی با تأکید بر این که در حوزه اسپکتروسکوپی و فیزیک نظری به 40 تا 50 درصد از اهدافمان دست یافتهایم، افزود: در حال حاضر به دانش فنی ساخت حسگر هر نوع گاز سمی مانند تولوئن، گزیلن، بخار بنزین، سارین و خردل دست یافتهایم.
No tags for this post.