سیاست های حمایتی در بخش كشاورزی ضرورتی اجتناب ناپذیر بوده كه تحقق آن تمامی قشرها و بخش های اقتصادی جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد. این سیاست ها، ازجمله مهم ترین راهبردهای اقتصادی در بخش كشاورزی كشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به شمار می آیند
سیاست های حمایتی باید به عنوان یكی از عوامل مهم موثر بر بهره وری تولید این محصول مهم توسط سیاست گذاران در نظر گرفته شود..
در مطالعه ای که به تازگی در این باره انجام شده است، آثار سیاست های حمایتی از تولید محصول گوشت قرمز بر بهره وری كل عوامل تولید این محصول در طی سال های ٩۰-۱۳۷۰ مورد بررسی قرار گرفته است.
به این منظور ابتدا بهره وری كل عوامل تولید با استفاده از شاخص ترنكوئیست- تیل محاسبه شد. بر اساس نتایج به دست آمده، مقدار این شاخص در دوره مورد بررسی مثبت با روند كاهشی بوده است. سپس میزان حمایت دولت از محصول با شاخص پرداخت های انتقالی تك كالایی اندازه گیری شد. در نهایت، ارتباط بین شاخص بهره-وری كل عوامل تولید، شاخص پرداخت های انتقالی تك كالایی، انباشت سرمایه و نیروی كار برای این محصول مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از تكنیك سری زمانی هم جمعی بهره گرفته شد.
نتایج شاخص پرداخت های انتقالی تك كالایی گویای حمایت دولت از تولیدكنندگان محصول گوشت قرمز در بیشتر سال های مورد بررسی است. هم چنین نتایج آزمون همجمعی یوهانسون نشان داد كه در بلندمدت ارتباط مثبتی بین TFP و سیاست های حمایتی وجود دارد.
از این یافته ها می توان این گونه نتیجه گیری کرد که سیاست های حمایتی باید به عنوان یكی از عوامل مهم موثر بر بهره وری تولید این محصول مهم توسط سیاست گذاران در نظر گرفته شود.
منبع: قادر دشتی، المیرا جنگجو تازه كند، محمد قهرمان زاده، 1394. تاثیر سیاست های حمایتی دولت بر تغییرات بهره وری عوامل تولید گوشت قرمز در ایران، فصلنامه پژوهش های علوم دامی، سال بیست و پنجم، شماره 3.
No tags for this post.