مهندسان در چند دهه گذشته سیستمهای رایانه ای طراحی کرده اند که در آنها از پردازشگرها و تراشه های حافظه ای با ساختار تک لایه ای استفاده شده است. سیمهایی که این تراشه ها را به یکدیگر متصل می کنند مانند خیابانهایی هستند که ترافیک دیجیتالی در آنها دیده می شود. این ترافیک میان پردازشگرهایی برقرار شده که با داده های رایانه ای و تراشه های حافظه ای در ارتباط هستند.
اما در تجهیزات الکترونیکی که با تراشه های تک لایه ساخته می شوند امکان شکل گیری ترافیک سنگین وجود دارد که در نتیجه آن مقدار قابل توجهی انرژی به شکل حرارت تلف می شود.
اکنون گروهی از محققان در آمریکا با همکاری همتایانشان از دانشگاه استنفورد که دکتر مهدی عاشقی نیز در میان آنها حضور دارد ساختار متفاوتی برای تراشه ها ارایه کرده اند تا این چالش برطرف شود.
آنچه که دکتر عاشقی و همکارانش ارایه کرده اند دسته کمی از یک تحول بی سابقه در دنیای تجهیزات الکترونیکی ندارد. فناوری جدید آنها با نام اختصاری N۳XT ارایه شده است.در این نوآوری پردازشگرها و تراشه حافظه ای مانند طبقاتی بر روی یکدیگر قرار می گیرند که از این حیث دقیقا مانند یک آسمانخراش هستند.
به گزارش مهر، ارتباط میان این طبقات توسط میلیونها vias برقرار می شود که در واقع نقش آسانسورهای الکترونیکی را ایفا می کنند.بدین ترتیب امکان جابجایی حجم بیشتری از داده ها آن هم با سرعت بیشتر و اتلاف انرژی کمتری صورت می گیرد.