نماد سایت خبرگزاری سیناپرس

سنتز نانوساختارهایی با قابلیت حذف مواد آلاینده رنگی در پساب ها

 روش ساخت این نانوساختارها نیاز به هزینه کمی دارد.امروزه مشکل آلودگی آب یکی از مسائل مهمی است که جوامع بشری را درگیر خود کرده است و محققان بسیاری در این حوزه مشغول تحقیق و بررسی هستند. 
یکی از راهکارهای نوینی که در این زمینه مورد مطالعه گسترده ای قرار گرفته، استفاده از نانوساختارها برای حذف انواع آلاینده ها است. در این تحقیق نیز هدف بررسی و معرفی نانوساختارهایی به عنوان فوتوکاتالیست با بازده بالا در حذف و شناسایی آلاینده های آلی از آب بوده است.
دکتر آذر سعداله خانی مزیت استفاده از نانوساختارها در حوزه تصفیه آب و پساب ها گفت: همانگونه که اشاره شد از بین روش های مختلف شیمیایی و فیزیکی، استفاده از نانوساختارها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. از جمله دلایل استفاده از نانوساختارها در این حوزه می توان به سرعت بالا و عدم تولید ماده آلاینده جدید پس از تجزیه آلاینده اولیه اشاره کرد. از طرفی با توجه به نسبت سطح بالای نانوساختارها در مقایسه با حالت توده ای آن ها، تنها با بکارگیری مقدار اندکی از نانوساختار، می توان به بازده بالایی دست یافت.
وی افزود: در این پژوهش امکان استفاده از نانوذرات هسته-پوسته ی اکسیدروی-سولفیدروی بعنوان فوتوکاتالیست در تجزیه آلاینده های رنگی مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه مورد آزمایش، آلاینده آلی رنگی با نام کونگوی قرمز بوده است. نتایج حاصل از عملکرد این فوتوکاتالیست با نانوذرات اکسیدروی بدون لایه پوششی سولفیدروی مقایسه شده است.
سعداله خانی گفت:نتایج نشان داده که در صورت استفاده از نانوساختارهای سنتز شده می توان بازده بیشتری در مقایسه با نانوذرات اکسیدروی خالص حاصل نمود. به عبارتی در بعضی شرایط قابلیت این نانوذرات هسته-پوسته بعنوان فوتوکاتالیست در تجزیه آلاینده ها بیش از نانوذرات اکسید روی است.
این محصولات با روش شیمیایی و در دمای پایین تهیه شدند. در نتیجه هزینه ساخت آن ها کاهش یافته است. از طرفی طبق نتایج بررسی فاز کریستالی، خالص و بدون فاز اضافی ناخالصی است.
به گزارش ایرنا از ستاد وپژه توسعه فناوری نانو،این تحقیقات حاصل تلاش های آذر سعداله خانی- دانش آموخته مقطع دکترای فیزیک از دانشگاه شهید چمران اهواز، دکتر ایرج کاظمی نژاد- عضو هیأت علمی این دانشگاه و همکارانشان در دانشگاه لینشوپینگ سوئد است.نتایج این پژوهش در مجله Ceramics International چاپ شده است.

No tags for this post.
خروج از نسخه موبایل