پژوهش جدید در Journal of Sustainable Tourism منتشر شد و توسط محققان دانشگاه‌های واترلوی کانادا، لوند سوئد، کانتربری در نیوزلند و NHTV Breda در هلند انجام شده است.
توریسم به شدت به سوخت‌های فسیلی وابسته است و در تغییرات آب‌وهوایی نقش عمده‌ای ایفا می‌کند. تخمین‌های اخیر نشان داده توریسم (شامل حمل و نقل، مسکن و فعالیت‌ها) تقریبا در پنج درصد انتشارات کلی گازهای گلخانه‌ای سراسر جهان نقش دارد و این میزان معادل انتشارات بیش از پنج کشور است.
علی‌رغم پیشرفت‌ها در کارآیی انرژی، انتشارات ناشی از توریسم همچنان در حال افزایش است و این به خاطر رشد قوی در توریسم بین‌المللی و افزایش تعداد مسافران، تعداد سفرها و فواصل است.
مطالعه جدید نشان می‌دهد چنانچه توریسم با همین رویکرد کنونی ادامه یابد، انتشارات دی‌اکسیدکربن تا سال 2050 به سه میلیارد تن و افزایش 135 درصدی در مقایسه با انتشارات کنونی خواهد رسید.
چنانچه صنعت توریسم بخواهد به بالاترین هدف یعنی محدودکردن گرمایش تا زیر دو درجه سانتی‌گراد برسد، باید انتشارات کنونی تا سال 2050 تا 70 درصد کاهش یابد. محققان این موضوع را بررسی کردند که چه اقداماتی می‌تواند در رسیدن به چنین هدفی کمک کند.
آن‌ها دریافتند کارآمدترین استراتژی برای برآورده‌کردن هدف کاهش‌های انتشارات نه تنها ایجاد تعادل‌های موردهدف کربن بلکه صرفه‌جویی در انرژی استراتژیک و ارائه ابتکارات در زمینه انرژی تجدیدپذیر در صنعت است.
کاهش انتشارات گلخانه‌ای ناشی از توریسم می‌تواند از طریق سرمایه‌گذاری در کارآیی انرژی و معرفی و بسط‌دادن انرژی و سوخت‌های زیستی تجدیدپذیر محقق شود. در این میان، مسکن که مسئول حدود 27 درصد انتشارات است، می‌تواند با کاهش دادن انتشارات در هزینه نیز صرفه‌جویی کند.
محققان دریافتند سرمایه‌گذاری در کاهش انتشارات (کارآیی انرژی و انرژی تجدیدپذیر) و استفاده از وزنه‌های تعادل برای هدف‌قراردادن استراتژیک چالش‌های تغییردادن سوخت در هوانوردی، مقرون به صرفه‌ترین استراتژی است. آن‌ها همچنین پی بردند هزینه 70 درصد کاهش انتشارات با در نظرگرفتن ابعاد کلی اقتصاد توریسم قابل‌مدیریت است.
کربن‌گیری (decarbonisation) توریسم جهانی نیازمند سرمایه‌های مهم در عناوین اصلی از دهه 2020 در حدود زیر سالانه یک میلیارد دلار است. اما هزینه نسبی این سرمایه‌گذاری در واقع کمتر از 0.1 درصد اقتصاد تخمین‌زده شده توریسم جهانی در سال 2020 است که در سال 2050 تا 3.6 درصد افزایش می‌یابد.
پول خرج کردن توریست‌ها برای اقتصاد بسیاری از کشورها حیاتی است و این صنعت از هر 11 شغل در دنیا، یک شغل ایجاد می‌کند. از طریق توریسم، میلیاردها نفر مکان‌ها و فرهنگ‌ها را تجربه کرده و همچنین اعضای خانواده و دوستانشان را ملاقات می‌کنند.
این اقتصاد می‌تواند در حیطه اجتماعی و اقتصادی یک نیروی مثبت به شمار بیاید اما در تغییرات آب و هوایی نیز ایفای نقش می‌کند. در واقع، در صورت عدم اقدامات لازم درباره تغییرات اقلیمی، خطرهای عمده‌ای برای صنعت توریسم وجود خواهد داشت.
بسیاری از مقاصد توریسم و فعالیت‌های مرتبط با آن به دلیل تغییرات آب و هوایی در معرض خطر هستند که از آن میان می‌توان به صنعت اسکی، سواحل، تپه‌های مرجانی و گونه‌های مهم و همچنین میراث فرهنگی اشاره کرد. به طور مثال، در استرالیا مهم‌ترین دغدغه درباره تاثیرات تغییرات اقلیمی آینده تپه‌های مرجانی بزرگ است.
فشارهای عمومی و سیاسی زیادی برای نگه داشتن گرمایش جهانی تا زیر دو درجه سانتی‌گراد یعنی بالاتر از سطوح دوران ماقبل صنعتی وجود دارند و صنایع بازیگر در اقتصاد جهانی که انتشاراتشان را کاهش ندهند، با خطرهای اعتباری زیادی روبرو خواهند شد.
ترجمه: شه تاو ناصری
No tags for this post.