یافته‌های جدید نشان میدهد گروه‌های آتش‌نشانی که به همراه یکدیگر غذا می‌خوردند، عملکرد کاری تیمی بهتری را در مقایسه با تیم‌های آتش‌نشانی از خود بروز دادند که در آن افراد به تنهایی غذا می‌خوردند.
به گفته محققان حوزه اقتصاد کاربردی و مدیریت دانشگاه کورنل، غذاخوردن با یکدیگر عملی صمیمی است و این صمیمیت وارد حیطه کاری نیز می‌شود. از دیدگاه انسان‌شناسی تکاملی، غذاخوردن به همراه یکدیگر یک سنت ابتدایی و دیرینه است و نوعی فعالیت اجتماعی به شمار می‌آید که در محیط‌های کاری امروزی نیز رخنه کرده است.
این نتایج حاکی از آن است سازمانها بهتر است احداث کافی‌شاپ به عنوان سرمایه‌گذاری در عملکرد کارمندانشان، را مدنظر قرار دهند.
در این پژوهش، طی 15 ماه، دانشمندان مصاحبه‌ها و نظرخواهی‌هایی را در سازمان آتش‌نشانی یک شهر بزرگ انجام دادند که این سازمان دارای بیش از 50 پایگاه آتش‌نشانی بود. محققان از 395 ناظر این پایگاه‌ها خواستند عملکرد تیم‌های خود را در مقایسه با سازمان‌های آتش‌نشانی که در آن خدمت کرده‌اند، از صفر تا 10 ارزیابی کنند.
همچنین از ناظرین پرسیده شد که گروه‌ها در هفته دارای چهار روز کاری، تا چه میزان با یکدیگر غذا می‌خوردند. نتایج نشان داد گروه‌هایی که غذا را با یکدیگر صرف می‌کردند، عملکرد تیمی بهتری داشتند و در مقایسه، گروه‌هایی با یکدیگر غذا نمی‌خوردند، میزان عملکرد کاری پایین‌تری داشتند.
در این مصاحبه‌ها، آتش‌نشان‌ها اعلام کردند وعده‌های غذایی روزانه فعالیت اصلی در طول شیفت‌هایشان است و حتی تعدادی از آتش‌نشان‌هایی که شیفت‌کاری‌شان از شش بعد از ظهر شروع می‌شد، اغلب دو وعده شام را یکی در منزل و دیگری را در پایگاه آتش‌نشانی صرف می‌کردند.
این یافته‌ها می‌تواند دارای مضامین مهمی برای سازمان‌هایی باشد که به دنبال افزایش بهره‌وری گروهی هستند.
جزئیات این پژوهش در Human Performance and is featured in the Harvard Business Review منتشر شد.
No tags for this post.