پلان این مجموعه هشت ضلعی بوده و دارای گنبدی دو پوسته است که از بیرون رک و از داخل مقعـر است . نورگیری در ضلع غربی روی گنبد وجود دارد . در بخش بیرونی دیواره ها از سیمان سفید استفاده شده است . در هر یک از اضلاع بیرونی بنا یک طاق نمای باریک و بلند در داخل قابی مستطیل شکل مشاهده می شود .
ازاره قسمت بیرونی بنا با سنگی مشکی رنگ مرمت شده است . در ورودی بقعه در ضلع شمالی قرار داشته و از جنس فلز است .
در فاصله یک متری از بنا ساختمانی با مصالح جدید ساخته شده است که به اعتقاد کارشناسان ، ساخت این بنای جدید در حریم مجموعه تاریخی این بقعه توجیه منطقی و علمی ندارد . گفتنی است در سده های طولانی پس از ساخت این مجموعه ، تغییرات و تصرفات فراوانی در بنا به وجود آمده و برای نمونه می توان به این موشوع اشاره کرد که در سده های پیشین در ضلع غربی بنا دالانی مصنوعی بادیواره ای از سنگ چسبیده به کوه ساخته شده است .
در فاصله یک متری از بنا ساختمانی با مصالح جدید ساخته شده است که به اعتقاد کارشناسان ، ساخت این بنای جدید در حریم مجموعه تاریخی این بقعه توجیه منطقی و علمی ندارد . گفتنی است در سده های طولانی پس از ساخت این مجموعه ، تغییرات و تصرفات فراوانی در بنا به وجود آمده و برای نمونه می توان به این موشوع اشاره کرد که در سده های پیشین در ضلع غربی بنا دالانی مصنوعی بادیواره ای از سنگ چسبیده به کوه ساخته شده است .
در حال حاضر کف و دیواره های داخلی بنا از سنگ مرمر سفید پوشیده شده است و یک نورگیر مستطیل شکل در دیواره ضلع غربی وجود دارد . در زیر سقف گنبد با گچ کاربندی های گچی کار شده است و یک طاقچه در دیواره ضلع شرقی در بخش داخلی دیده می شود . در زیر سقف نیز جهت استحکام بنا دو تیرک چوبی به صورت افقی نصب شده است .
کل بنا در سال 1380 مرمت شده است و در برخی قسمت ها تزئینات لایه های زیرین مشاهده می شود .
لازم به توضیح است که در فهرست بقاع متبرکه اداره اوقاف ، این امامزاده از نوادگان امام جعفر صادق علیه السلام معرفی شده است و ناصر پازوکی نویسنده کتاب آثار تاریخی استان تهران نیز در مورد این بنا می نویسد :
« …. مصالح بنا از سنگ لاشه و ملاط گچ و ساروج بوده ، نمای بیرونی آن در ابتدا با ملاط گچ سنتی و در سال های اخیر با سیمان سفید اندود شده است . تمامی سطوح فضای داخلی امامزاده با گچ اندود شده و معجر چوبی ساده ای روی قبر قرار دارد . در ضلع شمالی و شرقی بنا و به فاصله یک متر از آن بنای جدید الاحداثی با اسکلت فلزی و مصالح آجر و سیمان در سال 1378 با همکاری اهالی محل ، شهرداری و اداره اوقاف و امور خیریه احداث شده که متاسفانه لطمه شدیدی به امامزاده وارد کرده است . علی رغم احداث این ساختمان پر هزینه متاسفانه ریالی برای مرمت این امامزاده خرج نکرده اند . با توجه به سبک و سیاق بنای امامزاده و مقایسه آن با موارد مشابه ، قدمت آن را می توان قرون هفت و هشت هجری تعیین کرد ….
… بدنه بیرونی ضلع غربی امامزاده محمد تقی بر اثر ریزش کوه مجاور حدود دو متر انباشته از خاک و خاشاک شده و درخت تنومند داق داقونی از پی بنا در طی دو سه سده گذشته روییده که آسیب های جدی به بنا وارد نموده است .
در سال 1380 اداره کل میراث فرهنگی استان تهران در برنامه حفاظتی خود از این بنا اقدام به تخلیه خاک های انباشته شده در بدنه مقبره نمود و درخت را که خشکیده بود قطع کرد و دیواری به فاصله یک متر برای جلوگیری از ریزش سنگ و خاک کوه مجاور در ضلع غربی آن احداث کرد . »
این بنا به شماره8683 ودر تاریخ 10/3/1382 به ثبت رسیده است .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمد حسینی – فاطمه کردی
No tags for this post.