روشی برای تولید انبوه و ارزان گرافن
گرافن زمانی که در سال 2004 میلادی از گرافیت جدا شد، به عنوان یک ماده شگفت‌انگیز شناخته شده است. ضخامت گرافن به اندازه یک اتم است اما بسیار منعطف بوده و قدرتمندتر از فولاد است.
با این وجود به دلیل هزینه بالای تولید گرافن، استفاده گسترده صنایع از آن با محدودیت مواجه شده است. تولید باصرفه‌ی گرافن، منجر به عرضه گسترده‌ای از فناوری‌های جدید به بازار خواهد شد.
در این راستا دکتر راویندر دایا، از محققان دانشگاه گلاسگو در کشور انگلیس، روشی را برای تولید ورق‌های بزرگ گرافن ارائه کرده است. در این روش، از یک نوع مس ارزان که برای تولید باتری‌های لیتیُم یون کاربرد دارد، استفاده شده است.
دکتر راویندر دایا، از محققان دانشگاه گلاسگو در کشور انگلیس، روشی را برای تولید ورق‌های بزرگ گرافن ارائه کرده است. در این روش، از یک نوع مس ارزان که برای تولید باتری‌های لیتیُم یون کاربرد دارد، استفاده شده است.
در مقاله جدیدی که در شماره نوامبر مجله ساینس ریپورت به چاپ رسیده است، یک گروه تحقیقاتی به رهبری دکتر راویندر دایا، نحوه تولید انبوه گرافن را 100 برابر ارزان‌تر از قبل تشریح کرده‌اند. گرافن اغلب در یک فرایندی که به رسوب بخار شیمیایی معروف است، یا CVD تولید می‌شود.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،این تیم تحقیقاتی با استفاده از یک فرایند مشابه، گرافن را با کیفیت بسیار بالایی در سطح تجاری، از نوعی روکش مس که اغلب به عنوان الکترود منفی در باتری‌های لیتیم یون استفاده می‌شود، تولید کرده‌اند.
براساس یافته‌های این تیم تحقیقاتی، گرافنی که آن‌ها تولید کرده‌اند به بهبود گسترده عملکرد الکتریکی و نوری ترانزیستورهایی منجر می‌شود که با مواد مشابه و از طریق فرایندی قدیمی‌تر تولید می‌شدند.
