محمد سلیمانی در گفتوگو با خبرنگار سیناپرس با طرح این پرسش که چه کسی باید مسئولیت جهتدهی پژوهشها در کشور به سمت کاربردی شدن و رفع نیازها را بر عهده گیرد، گفت: این وظیفه صنایع مختلف است و متکی بودن به دانشگاهها و وزارت علوم مشکل را حل نمیکند. من تجربه ساخت ماهواره را برای شما بیان میکنم. برای رسیدن به چنین هدفی مجموعه از متصدیان صنعت و افراد دانشگاهی و دانشجویان زیر یک سقف باهم کار کنند. تحقق چنین اهدافی در گروه فعالیتهای جمعی و گروهی است؛ بنابراین کارفرما کسی است که به دنبال تولید صنعتی است. کارفرما نمیتواند دانشگاه باشد.
وزیر اسبق ارتباطات و فناوری اطلاعات افزود:: اگر نگاهی به دانشگاهها بیاندازید متوجه خواهید شد همه دنبال مقالات ISI هستند اما اگر شرکت نفت فقط 5/0 درصد از درآمد خود را به تحقیق و توسعه اختصاص دهد آنگاه همه این پژوهشها به سمت رفع نیازهای این صنعت جهت میگیرند. صنعت نفت فقط شامل مهندسی شیمی و مهندسی نفت نیست. در این صنعت ردپای مکانیک، فیزیک، برق، مخابرات، معماری و حتی علوم اجتماعی دیده میشود. در حقیقت همه رشتهها در این صنعت کاربرد دارد.
بودجهای که به امر پژوهش اختصاصیافته اصلا کافی نیست و باید به 4 درصد GDP برسد.
وی در ادامه با انتقاد از عدم اختصاص بخشی از درآمد فروش نفت به امر تحقیق و توسعه، تصریح کرد: ما دو سال پیش پیشنهادی را مطرح کردیم مبنی بر اینکه 5/0 درصد از 5/14 درصد درآمد فروش نفت که به شرکت ملی نفت ایران تعلق دارد با نظارت خود این شرکت و وزارت نفت صرف تحقیق و توسعه شود که البته دولت با این پیشنهاد موافقت نکرد. اگر این اتفاق بیفتد تحول بزرگی در بحث پژوهشهای کشور به وجود میآید.
سلیمانی در پاسخ به این پرسش که کاربردی نبودن پژوهشها تا چه اندازه از عدم انتقال نیازهای صنعت به دانشگاهها ناشی میشود، گفت: خیر. علت این است که شرکتی مانند شرکت نفت سرمایه قابلتوجهی در اختیار دارد و راحت هم هزینه میکند بدون اینکه نظارتی بر آن وجود داشته باشد؛ بنابراین انگیزهای برای حمایت از تحقیق و توسعه ندارند.
نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، آینده پژوهش در کشور را روشن توصیف کرد و متذکر شد: آینده پژوهش در کشور ما باوجوداین جوانانی که با چنگ و دندان تلاش میکنند و اقدامات بزرگی انجام میدهند، خوب است. ما از دیدن نتایجی که در اثر تلاش و همت این جوانان حاصلشده است، احساس افتخار میکنیم.
وی در پایان، کمبود بودجه پژوهشی را یکی از مهمترین چالشهای این بخش دانست و خاطرنشان کرد: اکنون در کشور ما بودجهای که به امر پژوهش اختصاصیافته اصلا کافی نیست و باید به 4 درصد GDP برسد. اگر به این بودجه نرسیم همینطور مشکل خواهیم داشت. البته در قوانین و برنامه پنجم به این مسئله اشارهشده است اما متأسفانه اجرا نمیشود. تحقق این موضوع انگیزه و اراده و ایثار میخواهد. ما به مسئولانی نیاز داریم که با داشتن انگیزه و قدرت کافی و فراهم کردن بستر مناسب کارها را پیش ببرند.
No tags for this post.