وی افزود: امسال در غرفه دفتر ارتباط با صنعت نمایشگاه هفته پژوهش تجهیزات تولیدشده در قالب دیدگاه‌های مطرح‌شده را به نمایش گذاشته‌ایم. اگرچه ممکن است تعداد تجهیزات ایجادشده در قالب این پروژه‌های اندک باشد اما اگر این سیاست‌ها تداوم داشته باشد بدون تردید ده سال آینده پتانسیل خوبی در دانشگاه‌ها ایجاد خواهد شد.
دکتر فرهاد گلستانی فرد با اشاره به فعالیت‌هایی که در سال‌های اخیر در زمینه ارتباط با صنعت انجام‌شده تصریح کرد: فعالیت‌های دفتر ارتباط با صنعت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در دو دولت قبلی بسیار محدود بود. در حقیقت بر اساس تصمیم‌گیری‌های انجام‌شده بخشی از فعالیت‌های این دفتر به معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و بخش دیگری از این فعالیت‌ها نیز به سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران واگذارشده بود؛ اما از سال 1393 دفتر ارتباط با صنعت وزارت علوم بار دیگر احیا شد و این دفتر در ارتباط با صنعت فعالیت‌های جدیدی را آغاز کرد که بدون تردید می‌تواند در ایجاد حلقه ارتباطی میان صنعت و دانشگاه نقش بسیار مهمی داشته باشد.
استاد تمام دانشگاه علم و صنعت درباره اقدامات انجام‌شده در زمینه ایجاد حلقه ارتباطی میان صنعت و دانشگاه گفت: در کشور ما 5 میلیون نفر دانشجو هستند که 20 درصد این جمعیت 5 میلیونی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری فعالیت می‌کنند. ضمن این‌که 70 هزار نفر نیز به‌عنوان اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها در حوزه پژوهش و فناوری فعالیت می‌کنند. وجود این تیم پژوهشی بزرگ فرصت ارزشمندی است که در هیچ کشوری شرایطی مشابه آن یافت نمی‌شود. این در حالی است که بیش از 90 درصد کارهای تحقیقاتی که توسط این تیم بزرگ تحقیقاتی انجام می‌شود در جهت توسعه کشور نبوده است بلکه برگرفته از علایق افراد و مقالات ارائه‌شده توسط دانشجویان و محققان بوده است.
یکی از اهداف ما این است که با راه‌اندازی دفتر ارتباط با صنعت بتوانیم در مدت‌زمان 4 سال به‌جایی برسیم که 50 درصد فعالیت‌های پژوهشی در مقاطع دکتری و کارشناسی ارشد در جهت رفع نیازهای واقعی موردنیاز صنعت انجام شود؛ یعنی صنعت پروژه‌ها و طرح‌های پژوهشی موردنیاز خود را به صنعت اعلام کند و دانشگاه‌ها بر این اساس پیش روند.
از اهداف راه‌اندازی دفتر ارتباط با صنعت این است که بتوانیم در مدت‌زمان 4 سال به‌جایی برسیم که 50 درصد فعالیت‌های پژوهشی در مقاطع دکتری و کارشناسی ارشد در جهت رفع نیازهای واقعی موردنیاز صنعت انجام شود
وی افزود: درگذشته هر دانشجویی بر اساس علاقه‌ای که داشت فعالیت تحقیقاتی انجام می‌داد. برای این‌که بتوانیم این رویه را تغییر دهیم باید مقدماتی را فراهم کنیم. در کشور ما 80 درصد اقتصاد دولتی و 20 درصد آن خصوصی است. این در حالی است که در بسیاری از کشورها مانند آلمان 90 درصد اقتصاد خصوصی و فقط 10 درصد آن دولتی است. درنتیجه مجبور هستیم برای تسهیل روند رسیدن به این هدف با دولت و دستگاه‌های اجرایی در تعامل باشیم. ما در دفتر ارتباط با صنعت از سوی وزارت علوم از پروژه‌ها حمایت مالی می‌کنیم و به‌این‌ترتیب 50 درصد حمایت‌ها از طرف وزارت علوم و 50 درصد آن از طرف دستگاه‌های اجرایی است. امیدواریم تا دو سال آینده میزان پروژه‌های دانشگاهی مشتری مدار که به سفارش صنعت تعریف می‌شود از 10 درصد به 50 درصد برسد.
مدیر دفتر ارتباط با صنعت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به ضرورت ایجاد پل ارتباطی میان صنعت و دانشگاه اشاره کرد و تأکید کرد: دفتر ارتباط با صنعت پلی است که دستگاه‌های اجرایی و صنعت را به دانشگاه‌ها متصل می‌کند. ما تنها یک پل ارتباطی نیستیم بلکه پس دریافت نیازهایی که با هدف توسعه از سوی دستگاه‌های اجرایی مطرح می‌شود از منابع مالی وزارت علوم این پروژه‌ها را حمایت می‌کنیم و بنابراین نقش حمایتی هم داریم. وقتی دانشجویان می‌بینند از پروژه‌های تعریف‌شده حمایت مالی می‌شود انگیزه پیدا می‌کنند.
دفتر ارتباط با صنعت از سوی وزارت علوم از پروژه‌ها حمایت مالی می‌کنیم و به‌این‌ترتیب 50 درصد حمایت‌ها از طرف وزارت علوم و 50 درصد آن از طرف دستگاه‌های اجرایی است. امیدواریم تا دو سال آینده میزان پروژه‌های دانشگاهی مشتری مدار که به سفارش صنعت تعریف می‌شود از 10 درصد به 50 درصد برسد.
وی در تشریح چالش‌های موجود در این زمینه گفت: متأسفانه صنعت ما به‌طور عمده بر اساس منابع معدنی تعریف‌شده است و در دهه نخست بعد از انقلاب توسعه صنعتی در این محور انجام‌شده است و در زمینه صنایع باارزش افزوده یا فناوری‌های روز دنیا تمرکز نشده است. توسعه تولید سیمان یا پتروشیمی و فولاد در دنیای امروز به‌عنوان صنایع سنتی مطرح هستند؛ اما کشور ما بیشتر درگیر این صنایع است. در دهه نخست بعد از انقلاب با توجه به ارزان بودن انرژی و فرصت‌های ایجاد اشتغال در این صنایع، بیشتر در این زمینه‌ها فعالیت شده است درحالی‌که موضوعاتی مانند ارزش‌افزوده پایین این صنایع در مقایسه با صنایع مبتنی بر فناوری‌های پیشرفته و آلودگی ناشی از توسعه صنایع سنتی نادیده گرفته‌شده است.
مهم‌تر از همه این‌که این صنایع سرمایه‌گذاری اولیه بزرگی نیاز دارد درحالی‌که صنایع مبتنی بر فناوری‌های پیشرفته با هزینه کمتر راه‌اندازی می‌شود و ارزش‌افزوده بیشتری به همراه دارد. چند سالی است مسئولان کشور متوجه این مسئله شده‌اند و به‌طرف صنایع مبتنی بر فناوری‌های پیشرفته گام برداشته‌اند. ما نیز به‌عنوان یک حلقه ارتباطی از پروژه‌هایی حمایت می‌کنیم که نوظهور و بدیع باشند. این پروژه‌های در اولویت حمایت‌های تشویقی است.
No tags for this post.