دکترسید احمد معتمدی گفت: تا زمانی که این مشکلات در میان صنعتگران وجود داشته باشد نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم کارهای پژوهشی بتواند فاصله میان صنعت و دانشگاه را پر کند.
رییس دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به شکاف میان صنعت و دانشگاه، دلیل بی‌علاقگی صنعت به پروژه‌های دانشگاهی و تحقیقاتی را عدم علاقه صنعتگران به تحقیق و پژوهش و زمان‌بر و هزینه‌بر دانستن فعالیت‌های پژوهشی ازنظر آن‌ها عنوان کرد و گفت: تا زمانی که این شیوه تفکر در میان صنعتگران وجود داشته باشد نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم کارهای پژوهشی بتواند فاصله میان صنعت و دانشگاه را پر کند.
معتمدی تصریح کرد: در کشورهای جهان سوم، صنعت از دانشگاه انتظار دارد مسائل مهندسی و مشکلات خط تولید را حل کند و در مهندسی معکوس از نمونه خارجی کمک بگیرد، این در حالی است که دانشگاه چنین رسالتی را برای خودش نمی‌بیند و تمایل دارد در مرزهای علم و فناوری عمل کند.
وی اظهار کرد: درنتیجه باوجود عدم همخوانی و انتظارات متفاوت صنعت و دانشگاه از یکدیگر، ارتباط میان این دو عرصه به‌خوبی برقرار نمی‌شود. از سوی دیگر، این عدم همخوانی باعث می‌شود نتوانیم به‌درستی از ظرفیت‌های امور پژوهشی استفاده کنیم و به‌این‌ترتیب می‌گوییم میان صنعت و دانشگاه شکاف ایجادشده است.
معتمدی ادامه داد: علاوه بر این، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به‌عنوان متولی مراکز فناوری کشور باید به‌صورت انحصاری روند یافته‌های علمی به فناوری کشور را دنبال کند. چراکه اجرایی نشدن کارهای تحقیقاتی و پروژه‌های دانشگاهی و عدم پیگیری آن از سوی متولیان امر، موجب شده است پروژه‌های تحقیقاتی قابلیت تبدیل به کالا را نداشته باشد و از سوی دیگر سرمایه‌گذاران نیز به سرمایه‌گذاری بر روی پژوهش‌های دانشگاهی تمایلی نداشته باشند.
وی ادامه داد: تا زمانی که چنین شرایطی برای فضای علمی و پژوهشی کشور حاکم باشد بدون تردید نمی‌توانیم از امور پژوهشی انتظار داشته باشیم فاصله بین صنعت و دانشگاه را پر کنند. این در حالی است که در کشورهای پیشرفته و صنعتی جهان پژوهش به‌خوبی نقش خود را ایفا کرده و به‌عنوان حلقه اتصال صنعت و دانشگاه عمل می‌کند.
رییس دانشگاه صنعتی امیرکبیر در ادامه با اشاره به مشکلاتی که در کشور ما در زمینه امور پژوهشی وجود دارد، تصریح کرد: به‌هرحال نمی‌توان در رابطه با این موضوع یک راه‌حل کوتاه و کلی ارائه کرد، چراکه این مسئله نیاز به فرهنگ‌سازی بلندمدت دارد؛ اما به‌هرحال این دو عرصه باید بکوشند توقعات و نیازهای خود را واقعی‌تر کنند و بیشتر به توانایی‌های خود نزدیک شوند.
معتمدی برای حل معضلات این حوزه به ارائه راه‌حل اشاره کرد و افزود: صنعت باید برنامه بلندمدتی تدوین کند تا بتواند در حوزه فناوری نوین گام بگذارد. از طرف دیگر دانشگاه هم باید سطح توقع خود را پایین آورد تا بتواند راهکارهای منطقی‌تری ارائه کند
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به‌عنوان متولی مراکز فناوری کشور باید به‌صورت انحصاری روند یافته‌های علمی به فناوری کشور را دنبال کند.
وی در ادامه اضافه کرد: علاوه بر این، صنعت کشور به‌جای این‌که به دنبال قراردادهای پژوهشی باشد، باید سعی کند از ارگان‌های سیاست‌گذار مانند وزارتخانه‌ها بخواهد برای انجام کارهای تحقیقاتی در دانشگاه‌ها اعتبارات پژوهشی در اختیار دانشگاهیان قرار دهند و مطمئن باشند نتیجه این اقدام را در بلندمدت خواهند دید.
این استاد دانشگاه تشکیل شرکت‌های دانش‌بنیان را یکی از دیگر راهکارهای رفع مشکل دانست و افزود: شرکت‌های دانش‌بنیان باید از دل دانشگاه‌ها بیرون آیند تا بتوانند به‌صورت حرفه‌ای به نیاز صنعت پاسخ‌گویند. پیدایش این شرکت‌ها سطح تکنولوژی را در صنعت بالا می‌برد اما بازهم این مسئله نیازمند سرمایه‌گذاری ارگان‌های متصدی امر صنعت است که باید از مجموعه‌های هدف‌دار حمایت کرند تا دانشجویان حول یک محور مشخص و با یک برنامه مشخص پژوهشی تربیت شوند.
وی در ادامه ایجاد مراکز تحقیقاتی در دل همه دانشگاه‌های فنی- مهندسی و پایه را یکی از دیگر راهکارهایی دانست که می‌تواند در کم کردن این شکاف مؤثر باشد و اظهار کرد: همچنین دستگاه‌های مسئول باید به‌طورجدی از طرح‌های ارائه‌شده حمایت کنند و دست مراکز علمی و دانشگاه‌ها را ازنظر پرداخت هزینه‌ها باز بگذارند تا دانشجو و محقق هم دغدغه ذهنی نداشته باشد و بتواند با پشتکار بیشتری به کار خود ادامه دهد.
معتمدی با بیان این مطلب که صنعت کشور ما بیشتر در عرصه مهندسی فعالیت می‌کند گفت: برای رسیدن به نقطه مطلوب باید دفتر برنامه تدوین شود و به دانشگاهیان و همچنین صنعتگران وظایف و فعالیت‌ها گوشزد شود و یک اهرم مدیریتی در رأس کار باشد تا کار‌ها با برنامه پیش رود. علاوه بر این تحقیقات دانشگاهی که در کشور انجام می‌شود باید در راستای نیازهای صنعت و جامعه باشد، لازمه آن‌هم این است که تحقیقی که از ابتدا انجام می‌شود باید مدیریت شود و با توجه به محدودیت‌ها و منابع موجود از ابتدا کار کار‌شناسی روی آن انجام شود تا بعد از اتمام کار، تحقیقات قابلیت استفاده در صنعت را داشته باشند.
No tags for this post.