گروهی از پژوهشگران در حال بررسی تغییراتی که تاکنون در سطح آب دریاها روی داده هستند تا به این ترتیب بتوانند وضعیت آن را در آینده پیش‌بینی کنند. آنها به سراغ یکی از عواملی که می‌تواند در این میان نقش داشته باشد یعنی هسته زمین رفتند.
پروفسور متیو دامبری، استاد زمین شناسی دانشگاه آلبرتا در کانادا که سرپرستی این تیم پژوهشی را بر عهده دارد بر این باور است که درک سازوکار دقیق حرکت هسته زمین می‌تواند کلید درک هر چه بهتر پدیده بالا آمدن آب دریاها باشد.
اما هسته زمین چه ربطی به آب دریاها دارد؟ پاسخ این پرسش را باید در اثرات ناشی از تغییر سرعت زمین جست. وقتی یخچالهای قطبی آب می‌شوند، سطح آب دریاها بالا می‌آید. اما این تنها پیامد آن نیست و جرم زمین نیز اندکی بیشتر از منطقه قطبی به استوا حرکت می‌کند. این مساله در نهایت سبب کند شدن حرکت چرخشی زمین به دور خود می‌شود.
همچنین گرانش ناشی از ماده نیز بر کاهش سرعت گردش زمین به دور خود نیز نقش دارد. با این وجود بررسی اثرات این دو هنوز هم نمی‌تواند وضعیت موجود را تشریح کند و به همین دلیل احتمالا یک عامل دیگر نیز در این میان دخیل است و آن هم چیزی جز گردش هسته زمین نیست.
در حال حاضر تعداد انگشت شماری محقق بر روی این مساله کار می‌کنند و پروفسور دامبری نیز یکی از آنها به شمار می‌رود. او در توضیح اهمیت این پژوهش وید «در طی 3 هزار سال گذشته، سرعت چرخش هسته زمین به دور خود اندکی افزایش یافت و در عوض سرعت چرخش پوسته و گوشته نیز اندکی کمتر شد. کاهش سرعت چرخش زمین به دور خود سبب افزایش تدریجی طول روز می‌شود. در واقع در 100 سال آینده، طول روز حدود 1.7 میلی ثانیه افزایش خواهد یافت. با اینکه این میزان چندان قابل توجه نیست، اما اثرات این پدیده در بلندمدت قابل توجه خواهد بود.»
این تیم پژوهشی توانسته به مدلی برای پیش بینی سطح آب دریاها در پایان قرن بیست و یک دست یابد. به این ترتیب می‌تواند آمادگی بیشتری برای مقابله با برخی پیامدهای احتمالی این وضعیت داشت.
این مطالعه در نشریه Science Advances منتشر شده است.
No tags for this post.