در اوایل سال 1980 در ایالات متحده نوعی آفت‌کش به نام «اپوکسید هپتا کلر» در شیر یافت شد که سبب شد استفاده از این آفت‌کش در سراسر این کشور ممنوع شود. در گذشته از این آفت‌کش در مزارع کشت آناناس استفاده می‌شد.
پژوهشگران اشاره کردند که این مطالعه تنها می‌تواند ارتباط بین مصرف شیر آلوده و بیماری پارکینسون را نشان دهد و نمی‌تواند اثبات کند که آفت‌کش یا مصرف شیر به طور مستقیم سبب بیماری پارکینسون می‌شوند. حتی نمی‌توان با اطمینان گفت که شیر مصرف شده توسط مردان شرکت‌کننده در این مطالعه حاوی اپوکسید هپتا کلر بوده است یا خیر.
از سوی دیگر، مصرف شیر تنها یک بار در شروع مطالعه اندازه‌گیری شد و محققان به ناچار فرض کردند که مصرف شیر عادت رژیم غذایی همیشگی این افراد بوده است.
شرکت‌کنندگان در این مطالعه به مدت سی سال مورد پایش قرار گرفتند و پس از مرگ آنها، کالبد شکافی انجام شد.
نتایج این مطالعه نشان داد در بین افراد غیرسیگاری، تعداد سلولهای منطقه خاصی از مغز در افرادی که بیشتر از دو لیوان شیر در روز می‌نوشیدند، 40 درصد کمتر از سلولهای مغز افرادی بود که کمتر از دو لیوان شیر در روز مصرف می‌کردند. این منطقه بخشی از مغز است که از دست رفتن سلولهای آن سبب بیماری پارکینسون می‌شود و تغییرات آن ممکن است حتی یک دهه پیش از بروز علائم بیماری آغاز شود.
در بین افراد سیگاری هیچ ارتباطی بین مصرف شیر و کاهش تعداد سلولهای مغزی پیدا نشد. پژوهشهای قبل نیز نشان داده بودند که در بین افراد سیگاری درصد ابتلا به پارکینسون کمتر است.
با این وجود، تعداد افرادی که بر اثر نوشیدن روزانه دو لیوان شیر بخش قابل توجهی از سلولهای مغز خود را از دست داده بودند، تنها 12 نفر بود و مهمتر از همه اینکه حتی مقادیر کم آفت‌کش‌ها که در شیر آلوده انباشته شده است، در از دست دادن سلولهای مغزی سهم عمده‌ای داشته است. بنابراین نمی‌توان افراد را از نوشیدن شیر منع کرد. از این رو سوال مهمی که مطرح می‌شود این است که آیا وقت آن نرسیده است که محصولات ارگانیک و فاقد مواد شیمیایی به طور جدی وارد بازار شود؟
No tags for this post.