دکتر فاطمه بهرامی، پژوهشگر برتر شبکه زنان دانشمند جهان اسلام در سال 90، داشتن ذهنی خلاق و اطلاعات به روز ، داشتن درک درست از مسایل اجتماعی و نیازهای جامعه و در ارتباط بودن با محافل علمی، قدرت شناسایی موضوع ها و دغدغه های جدید، علم به دانستن موضوع های حیطه کار تحقیقاتی پژوهشگر در سطح دنیا و سوال های مطرح شده پیرامون آن مساله و… را از جمله خصوصیات یک پژوهشگر خوب عنوان کرد و در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس گفت: هم اکنون کشور ایران دارای جوانان با هوش و استعدادی است که بدنبال کسب اطلاعات جدید از منابع اطلاعاتی هستند. خوشبختانه ما با وجود چنین جوانانی نسبت به کشورهای پیشرو در زمینه تحقیق و پژوهش عقب نیستم منتها به دلیل اینکه تحقیق ها باید به زبان انگلیسی در سطح بین المللی منتقل شوند و زبان ما فارسی است، یک مقدار در این زمینه ما ضعف داریم.
وی افزود: قسمت دیگر ضعف ما در این زمینه مربوط به پژوهشگران است. متاسفانه پژوهشگران ما برخی از اصول کارهای تحقیقاتی و پژوهشی را رعایت نمی کنند و بیشتر به دنبال چاپ مقاله برای کسب ارتقای آموزشی و شغلی ( نه نیاز جامعه) هستند؛ قطعا با انجام چنین تحقیقات غیر منسجمی ما راه به جایی نمی بریم.
این عضو هیات عملی دانشگاه اصفهان اظهار کرد: در سال های اخیر تاکید فراوانی بر انجام کارهای تحقیقاتی بومی شده است و ما دانشجویان تحصیلات تکمیلی مان را به این سمت و سو کشیده ایم تا کپی برداری از روش ها و شیوه های جامعه دیگر نداشته باشند. ما سعی کرده ایم به دانشجویان مان یاد دهیم با شناسایی بسترهای جامعه مان برای انجام تحقیق هایشان از روش های علمی مطابق بر فرهنگ و ارزش های 
وی به مشکل های پیش روی پژوهشگران حوزه تحقیقاتی خود(مشاوره ای و اختلالات روانشناسی) برای انجام کارهای تحقیقاتی اشاره کرد و گفت: متاسفانه هم اکنون یک مقدار اعتماد جامعه به این مسایل پژوهشی کم است به همین دلیل پاسخ مناسبی از سوی مردم به این سوال ها داده نمی شود. از سوی دیگر سازمان ها نیز همکاری های لازمی با پژوهشگران این حوزه نمی‌کنند؛ آنان اجازه ورود پژوهشگران به محیط کارشان را نمی دهند.
بهرامی دسترسی نداشتن به منابع اطلاعاتی را از دیگر مشکل های پیش روی پژوهشگران این حوزه عنوان کرد و ادامه داد: متاسفانه دسترسی به برخی از منابع اطلاعاتی در سال های تحریم کمی با دشواری همراه بود. همچنین حتی برخی از چاپ مقاله‌ها سرباز می زدند. ما امیدواریم در آینده نزدیک بتوانیم برای توسعه یافته هاعلمی و پژوهشی مان خیلی راحت تر اقدام کنیم.
وی به مشکل خاص زنان پژوهشگر اشاره کرد و در این خصوص گفت: متاسفانه زنان پژوهشگر نمی توانند به عنوان یک پژوهشگر وارد هر محیط کاری( به ویژه محیط مردانه) شوند به همین دلیل گاهی اوقات برای انجام کارهای پژوهشی شان با مشکل مواجه هستند.
این پژوهشگر برتر شبکه زنان دانشمند جهان اسلام تصریح کرد:همچنین در خارج از مرزهای ایران دیدگاه خوبی نسبت به کارهای پژوهشی زنان وجود ندارد. برخلاف تصور و افکار عمومی و شنیده های آنها که زنان ایرانی نمی توانند در کشورشان به خوبی کار کنند من به نوبه خود تاکنون برای انجام کارهای تحقیقاتی ام با موانع و مشکل های شدیدی مواجه نبوده ام؛ من بارها با حضور در کنفرانس های بین المللی و ارایه مقاله متوجه نگاه متعجب و عجیب آنها شده ام.
وی اظهار کرد: من در طی این سال ها به غیر از محدودیت ورود به مکان های خاص مشکل خاصی برای انجام کارهای تحقیقاتی ام نداشته ام. مسوولان دانشگاه نیز در این بین مرا برای انجام این کارها و حتی حضور در کنفرانس های مختلف جهانی بسیار یاری کرده‌اند.
وی ادامه داد: من تصور می کنم اگر سرمایه بیشتری برای امر پژوهش اختصاص داده شود و بیش از گذشته به پژوهش های اصلی و کاربردی بها داده شود و سو گیری در این خصوص نباشد که فرد صرفا برای رفع تکلیف یا ارتقای رتبه کاری تحقیقاتی انجام دهد، آینده روشنی در انتظار کارهای پژوهشی پژوهشگران ایرانی باشد.
وی افزود: اگر تحقیقات صرفا برای کسب رتبه یا افتخاری سازمان توسط فرد پژوهشگر و به خاطر مسایل اقتصادی باشد، رنگ و بوی سوری( نه علمی) به خود می گیرد که دردی از دردهای جامعه را دوا نمی کند. پژوهش باید به کمک رفع مشکل یک جامعه بیاید و پاسخگوی بسیاری از مسایل اجتماعی باشد.
No tags for this post.