سلامت اجتماعی به عنوان یكی از مولفه های كلیدی سلامت، نقش مهمی در تضمین پویایی و كارآمدی هر جامعه ایفا كرده و یكی از محورهای ارزیابی سلامتی جوامع مختلف محسوب می گردد؛ لذا هدف تمامی جوامع این است كه شرایطی را فراهم کنند تا سلامت اعضای خود را حفظ کرده و ارتقاء بخشند. جوانی زمانی مناسب برای شكل دهی هویت (احساس و مفهومی از خود) است كه تاریخچه گذشته فرد و توانمندی های مورد نیاز برای سلامت اجتماعی در بزرگ سالی را درهم می آمیزد
سلامت اجتماعی جوانان به عنوان سازه ای اجتماعی از كمیت و كیفیت حضور و فعالیت در شبكه های اجتماعی تاثیر می پذیرد..
به تازگی پژوهشی در این زمینه انجام شده است که هدف از این تحقیق، بررسی رابطه شبكه های اجتماعی فردی با سلامت اجتماعی جوانان است. روش بررسی در این پژوهش، تلفیقی از روش كتابخانه ای و پیمایشی است كه جوانان 29-18 سال شهر تهران به عنوان جامعه آماری آن در نظر گرفته شده اند.
حجم نمونه تعداد 383 نفر هستند كه از طریق نمونه گیری طبقه ای، اطلاعات پاسخگویان با استفاده از پرسشنامه سلامت اجتماعی و پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری و از طریق نرم افزار Spss داده ها تحلیل شده اند. سلامت اجتماعی جوانان به صورت توزیع تقریباً نرمال و در حد متوسط به دست آمده است.
بین شبكه های اجتماعی، منابع حمایت اجتماعی شبكه ها، ارتباط شبكه ای جوانان با میزان سلامت اجتماعی آنان ارتباط معنادار آماری به اثبات رسید و در تحلیل رگرسیونی متغیرهای وارد شده در مدل توانسته اند در حدود 27 درصد تغییرات واریانس متغیر سلامت اجتماعی جوانان را تبیین كنند كه قوی ترین پیش بینی كننده، متغیر ارتباط شبكه ای بوده است. سلامت اجتماعی جوانان به عنوان سازه ای اجتماعی از كمیت و كیفیت حضور و فعالیت در شبكه های اجتماعی تاثیر می پذیرد.
منبع: نرگس انتظامی بیان، دكتر قدسی محقر، 1394. بررسی رابطه شبكه های اجتماعی فردی با سلامت اجتماعی جوانان، فصلنامه رویش روانشناسی، سال چهارم، شماره 3 (پیاپی 12).
No tags for this post.