تیمی از پژوهشگران آلمانی و ایرانی در مطالعات اخیر خود در فلات مرکزی ایران ، موفق به کشف منابع سنگ دیوریت diorite و گابرو gabbro شده اند که نمونه مشابه آن در بسیاری از تندیس ها و مجسمه های مورد استفاده در منطقه تاریخی بین النهرین در حدود 4 هزار سال پیش مشاهده شده بود . این سنگ ها در منطقه کرمان کشف شدند .
این تیم پژوهشی در مطالعات اخیر خود از تصاویر هوائی و مطالعه آن ها جهت شناسائی مسیر های تجاری در عصر باستان استفاده کردند . گفتنی است پیش از این ، پژوهشگران فوق موفق به شناسائی چهل و دو محوطه باستانی شده اند که احتمالا سکونت گاه هایی انسانی محسوب شده و در حد فاصل کوهستان ها و سواحل جنوبی ایران قرار داشتند .
سنگ دیوریت یک نوع سنگ آتش فشانی به رنگ خاکستری است که در برخی موارد به رنگ سیاه نیز دیده می شود . اگر مقدار کوارتز در این سنگ بیش از ۵٪ باشد، به آن کوارتز- دیوریت و اگر بیش از ۲۰٪ باشد به آن تونالیت گفته می‌شود و اگر مقدار ارتوکلاز این سنگ بیش از ۱۰٪ باشد به آن مونزودیوریت یا گرانودیوریت می‌گویند . دیوریت در اثر ذوب قسمی سنگ‌های مافیک در بالای زون فرورانش بوجود می‌آید. این سنگ معمولا در مناطق آتش فشانی و یا به صورت باتولیت‌ها بوجود می‌آید .
گابرو نیز سنگ دانه درشت آذرین و قلیائی است که مشابه سنگ بازالت بوده و زمانی تشکیل می‌شود که گدازه‌های آتشفشانی در زیر سطح زمین گیر بیفتند و به شکل انبوهه‌ای بلورین سرد شوند .
دانشمندان در این پژوهش همچنین موفق به کشف و شناسائی منابعی از کلریت chlorite شده اند که برای ساخت ظروفی استفاده می شد که مشابه آن ها در بین النهرین کشف شده بود .در حقیقت به اعتقاد پژوهشگران ، تمدن باستانی جیرفت که در اوایل دوره برنز در ایران شکل گرفته بود ، در نزدیکی منابع خام به وجود آمده بود .
در همین زمینه پیتر فالزنر Peter Pfälzner سرپرست این تیم تحقیقاتی و از پژوهشگران مرکز مطالعات خاور نزدیک باستان دانشگاه توبینگن University of Tübingen’s Institute for Ancient Near Eastern Studies اعلام کرد : " این مدارک نشان می دهند که تمدن بین النهرین و جنوب شرق ایران در اوایل دوران برنز دارای ارتباطات مستقیمی بوده و احتمالا خلیج فارس در این میان نقش یک مسیر تجاری را ایفا می کرده است . "
شایان ذکر است که این پژوهش ها تحت نظر پیتر فالزنر از دانشگاه توبینگن آلمان و نادر سلیمانی از موسسه پژوهش های باستان شناسی ایران انجام شده است .
این تیم پژوهشی در مطالعات اخیر خود از تصاویر هوائی و مطالعه آن ها جهت شناسائی مسیر های تجاری در عصر باستان استفاده کردند . گفتنی است پیش از این ، پژوهشگران فوق موفق به شناسائی چهل و دو محوطه باستانی شده اند که احتمالا سکونت گاه هایی انسانی محسوب شده و در حد فاصل کوهستان ها و سواحل جنوبی ایران قرار داشتند . جهت مشاهده متن کامل این پژوهش در وب سایت رسمی دانشگاه توبینگن ، اینجا را کلیک کنید .
مترجم: احسان محمدحسینی
No tags for this post.