نقشه محیط فضایی پلوتو ترسیم شد
محققان ناسا با ترکیب پیش بینی هایی از چند الگو از محیط فضایی سیاره پلوتو موفق به ارائه مدل جدیدی از این محیط فضایی شدند که بر سیستم مرموز این سیاره حاکم است.
به گفته محققان ناسا، شناخت محیطی که فضاپیمای ناسا در آن سفر می کند نهایتا به آن ها در محافظت از فضاپیماها در برابر پرتوها و سایر اثرات بالقوه مخرب کمک می کند.
این مدل که Enlil نامیده شده است، یکی از الگوهای اولیه است که برای شبیه سازی محیط فضایی نزدیک زمین استفاده می شود.
این الگوی جدید و ترکیب شده ، گدازهای تاج خورشیدی (CMEs) را طولانی تر از همیشه ردیابی می کند؛ گدازه های تاج خورشیدی فوران های عظیم از گاز و میدان مغناطیسی است که از تاج خورشیدی نشات می گیرند و در بادهای خورشیدی منتشر می شوند.
از آنجایی که چند ماه طول می کشد تا ذرات از خورشید به پلوتو برسند، گدازه های تاج خورشیدی نهایتا منتشر می شوند و با سایر گدازه های تاج خورشیدی و باد خورشیدی ترکیب می شوند و ابرهای بزرگتری از ذرات و میدان مغناطیسی را می سازند.
سازمان فضایی آمریکا در بیانیه ای اعلام کرد: این ابرهای ترکیب شده ، حین سفر از خورشید کشیده می شوند و زمانی که به پلوتو می رسند اشکال حلقه ای نازکی را تشکیل می دهند.
به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی gadgets،همانطور که این الگو نشان می دهد، آب و هوای فضایی ناشی از خورشید در نزدیکی پلوتو کاملا متفاوت از چیزی است که در نزدیکی زمین مشاهده می شود؛زیرا طوفان های خورشیدی و گدازه های تاج خورشیدی اغلب به یک شکل بالون مانند در نزدیکی زمین مشاهده می شوند اما در نزدیکی پلوتو به صورت اشکال حلقه ای نازک هستند.
