کودکان می بایستی از سنین پایین بتوانند با خطرات ترافیکی آشنا شوند و به همین دلیل نیز محققان ایرانی به بررسی های علمی جدیدی دست زده اند که در این پژوهش نقش تحول جنبه هایی از كنش های اجرایی، شامل توانایی حل مسئله، جست و جوی دیداری و حافظه دیداری در انتخاب مكان عبور ایمن و خطرناك بررسی شده است.
نتایج نشان دادند سن، قوی ترین پیش بین انتخاب مسیر عبور و مرور بود و از مجموعه كنش های اجرایی نیز فراخنای دیداری ارقام به طور معناداری انتخاب مسیر را پیش بینی می كرد
طرح پژوهش حاضر تحولی توصیفی است و جامعه آن را كلیه دانش آموزان مقطع دبستان مناطق 1 و 2 شهر اصفهان در سال تحصیلی 90-89 تشكیل دادند. با استفاده از روش نمونه برداری در دسترس 140 نفر از سه گروه سنی (8، 9 و 11 ساله) انتخاب شدند.
برای ارزیابی درك خطر، از تكلیف شناسایی مكان ایمن و خطرناك عبور از خیابان (فرایند استاندارد ارزیابی آمپوفو بوتینگ و تامسون، 1991) و برای ارزیابی توانایی حل مسئله، جست و جوی دیداری و حافظه دیداری به ترتیب آزمون های برج لندن (شلیس، 1982)، قطار كردن رنگ و شماره (لورنته و دیگران، 2009) و فراخنای دیداری ارقام (مبتنی بر آزمون فراخنای ارقام وكسلر) استفاده شد.
داده های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری و ضریب رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. نتایج نشان دادند سن، قوی ترین پیش بین انتخاب مسیر عبور و مرور بود و از مجموعه كنش های اجرایی نیز فراخنای دیداری ارقام به طور معناداری انتخاب مسیر را پیش بینی می كرد. نتایج این مطالعه از نقش مهارت های شناختی در تحول درك خطرات ترافیكی حمایت كردند؛ بنابراین، برنامه های آموزش ایمنی باید بر اساس سطح توانایی شناختی كودكان طراحی شوند.
منبع: محبوبه هاشمی جوزدانی، زهرا طبیبی، حسین كارشكی، 1394، نقش كنش های اجرایی در تحول درك خطرات ترافیكی كودكان. فصلنامه روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی، سال دوازدهم، شماره 45.
No tags for this post.