پرندگان مهاجر برای یافتن زیستگاهی جدید در فصل زمستان هزاران کیلومتر را بر فراز آسمان پرواز می‌کنند و باید مسافت‌های طولانی را طی کنند.
همچنین از دست دادن زیستگاه همراه با این سفرهای طولانی استرس مضاعفی را به برخی از گونه‌ها وارد می‌کند. دکتر «کلایر رونگ»، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه کوئینزلند گفت: بیش از نیمی از گونه‌های پرندگان مهاجر که از مسیرهای اصلی پرواز استفاده می‌کنند در 30 سال گذشته با کاهش جدی جمعیت روبه‌رو شده‌اند.
این وضعیت در اصل از حفاظت و رسیدگی ناکارآمد و نابرابر در قلمرو مهاجرت و مکان‌هایی که در طول مسیر پرندگان برای تجدید قوا در آنجا توقف می‌کنند، ناشی می‌شود. یک پرنده مهاجر معمولی در طول چرخه سالانه‌اش برای غذا، استراحت و تخم‌گذاری به موقعیت‌های جغرافیایی مختلف نیاز دارد. بنابراین حتی اگر بیشتر محل‌های مناسب برای تخم‌گذاری این گونه‌ها محافظت شوند باز هم کافی نیست و تهدیدهایی دیگر وجود دارند که بر کل جمعیت آنها تاثیر می‌گذارد.
در این مطالعه کارشناسان بر مکان‌هایی تاکید کردند که کمبودهای حفاظتی اصلی به خصوص در چین، هند و بخش‌هایی از آفریقا و آمریکای جنوبی وجود دارند. براساس یافته‌های به دست آمده محققان خواستار اقدامات مشترک بین‌المللی به منظور حفاظت از پرندگان مهاجر در سراسر جهان شدند چراکه بیشتر آنها در معرض خطر انقراض هستند.
به گزارش ایسنا، در مجموع 1324 گونه از 1451 نوع پرنده مهاجر حداقل در یکی از مسیرهای پرواز به اندازه کافی محفاظت نمی‌شوند. علاوه بر این، 18 گونه هرگز در زیستگاه طبیعی برای تخم‌گذاری حفاظت نمی‌شوند.
No tags for this post.