تا 50 سال آینده جایی از کره زمین برای زندگی نمی ماند

سیناپرس:این همایش فرصت مناسبی بود تا با انوشه رحمانی، رئیس پژوهشکده سیستم های مدیریت کیفیت و بازرسی پژوهشگاه استاندارد و دبیر همایش استاندارد و محیط زیست درخصوص نقش استاندارد در محیط زیست صحبت کنیم.

 وی درخصوص امضای تفاهمنامه بین سازمان ملی استاندارد و سازمان حفاظت محیط زیست و برگزاری این همایش می گوید: همایش استاندارد و محیط زیست،  برای نخستین بار در کشور  توسط سازمان ملی استاندارد و سازمان حفاظت محیط زیست برگزار شد تا به بحث مشکلات زیست محیطی و نقش استانداردسازی در رفع این مشکلات بپردازد. از زمانی که طرح اولیه این برنامه مطرح شد، به دنبال اهداف و محورهایی بودیم که استانداردسازی را به حیطه محیط زیست واردکند و محیط زیستی سالم تر برای کل مردم جامعه به وجود آورد.

انوشه رحمانی مهمترین هدف استاندارد را بالا بردن و ارتقای کیفیت کالاها وخدمات جهت حفظ منافع جانی و مالی جامعه می داند و معتقد است که ارتقای کیفیت کالاها، موجب ارتقای زندگی و سلامت مردم می شود. با توجه به نقش سازمان حفاظت محیط زیست، مسلما تعامل این دو سازمان با  یکدیگر نقش بسزایی در ارتقای کیفیت محیط زیست کشورمان خواهد داشت.

دبیر همایش استاندارد و محیط زیست با بیان اینکه در حال حاضر معضلات زیست محیطی، معضلات کوچکی نیستند، می گوید: آلودگی هوا، تشعشعات  رادیویی، باقیمانده های سموم ، برخی غذاهای دستورزی شده ژنتیکی یا GMO سلامت و زندگی مردم را تحت الشعاع قرارداده است. صنعتی شدن و افزایش گازهای گلخانه ای که فرایند گرم شدن زمین منجر شده است باعث به وجود آمدن پروتکل کیوتو شده است تا کشورها در راستای صنعتی شدن موظف به اجرای برخی خطوط و الزامات تعیین شده از جمله کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه ای شوند، در غیر این صورت تا 50 سال آینده میزان گاز دی اکسید کربن منتشر شده به حد بحرانی می رسد وجایی از کره زمین برای زندگی نمی ماند. بر همین اساس ناچار هستیم به این معضلات بیش از پیش رسیدگی کنیم.

طی سال های اخیر و در پی تحریم های کنگره آمریکا علیه ایران، بنزین به ایران وارد نمی شد، به همین دلیل پتروشیمی ها دست به کار شدند و بنزین مورد نیاز کشور را در داخل تولید کردند. این راهکار اگرچه تبعات تحریم بنزین را خنثی کرد اما سلامت مردم را نشانه رفت و باعث آلودگی هوا و تشدید بیماری های پوستی و سرطانی شد.

وی درخصوص غیرآلاینده بودن بنزین پتروشیمی با استاندارد اروپایی، می گوید: سازمان ها و دستگاه های اجرایی براساس الزامات فنی و دایرکتیوهایی که محیط زیست مطرح می کند ملزم به رعایت این معیارها هستند، اما این الزامات با استانداردهایی که سازمان ملی استاندارد از آن نام می برد فاصله بسیاری دارد؛ در بحث استانداردها جوانب دیگری را می سنجیم که به هیچ وجه مداخله گر با الزامات فنی سازمان ها و دستگاه های اجرایی نیست به همین دلیل یکی از مفاد این تفاهمنامه اجرای الزامات فنی یا دایرکتیوهای سازمان حفاظت محیط زیست به استاندارد و در اختیار قراردادن عموم جامعه است تا نقش آحاد مردم را در حفاظت از محیط زیست یادآوری کنیم.

جایگزینی مواد تجزیه پذیر روی مواد تجزیه ناپذیر سالهاست که در کشورهای اروپایی و آمریکایی اجرا می شود اما اینکه آیا در کشور ما هم پژوهشی در این خصوص صورت گرفته یا خیر؟ همچنان بی پاسخ مانده است. دبیر همایش استاندارد و محیط زیست در این باره می گوید: پژوهش هایی در پژوهشکده های مختلف در این زمینه صورت گرفته اما هنوز به استاندارد تبدیل نشده است. به محض اینکه نتایجش مشخص شد در کمیته های مرتبط با تصویب استانداردهای ملی مطرح می شود و بعد از تصویب به شکل استاندارد ملی در اختیار عموم مردم قرار می گیرد. در حال حاضر نمی توان گفت اما می دانم که استانداردهای زیادی بر محور پژوهش محور مورد تصویب قرار گرفته است.

برای تدوین یک استاندارد، به پژوهش های اولیه و استانداردهای پژوهش محور نیاز داریم و حداقل پروسه زمانی یک استاندارد پژوهش محور با تصویب در کمیته برنامه ریزی و پس از تدوین ، تصویب در کمیته ملی استاندارد یک سال است . البته تصویب یک استاندارد ملی در سایر کشورها ونیز استانداردهای بین المللی نیز زمانی بین 1 تا 3 سال نیاز دارد.

 به گفته رحمانی، پژوهشگاه استاندارد پژوهشگاهی است که در قالب 4 پژوهشکده ـ پژوهشکده غذای کشاورزی، برق و مکانیک و ساختمان، شیمی و پتروشیمی وسیستم های مدیریت  کیفیت و بازرسی ـ پژوهش های خود را انجام میدهد و مهم ترین مرکز و شاهراه تبدیل پژوهش های علمی کشور به استانداردهاست. هر پژوهشگاه بخش های ویژه ای دارد که در زمینه خیلی از مشکلات و معضلات به بررسی امور مربوطه می پردازند.

رئیس پژوهشکده سیستم های مدیریت کیفیت و بازرسی پژوهشگاه استاندارد ادامه می دهد: پژوهشکده  شیمی و پتروشیمی، انواع ترکیبات شیمیایی از جمله ترکیبات مرتبط با سوخت خودروها را مورد بررسی قرار می دهد، اما به طور قطع و یقین تنها با همکاری پژوهشگاه نفت، و وزارتخانه های متولی این امر، این پژوهش ها می تواند در عرصه اجرایی در کشور به کار گرفته شود.

وی بهترین راه را در تعاملات بین دستگاه های اجرایی و وزارتخانه ها می داند و معتقد است در صورت پیوند بین صنعت و پژوهش می توان این پژوهش ها را به استاندارد تبدیل و بعد وارد چرخه صنعت کرد. در نهایت نتیجه آن را در کشور به نظاره نشست.

اما ماجرای بنزین پتروشیمی، آلودگی هوا و رشد بیماری سرطان همچنان در صدر اخبار است، اینکه تا چه اندازه این معضل به بنزین پتروشیمی مربوط می شود، رحمانی می گوید: الزاما نمی شود رشد سرطان در کشور را فقط منوط به بنزین دانست. بحث آلودگی هوا را می توان به عواملی چون موتورخانه های داخل ساختمان و بسیاری از کارخانجات صنعتی منتشر کننده گازها و آلاینده ها و نیز ریزگردهایی که با جریان های هوا از سمت غرب وارد کشور می شوند نیزارتباط داد والبته یکی از عوامل نیزسوخت خودروها میباشد. ولی شناسایی و اندازه گیری منابع ایجاد این آلاینده ها برای تعیین اولویت بندی به لحاظ آماری برای ریشه یابی و حل قطعا به پژوهش های بیشتری نیاز دارد .

به همین جهت سعی می کنیم که با پوشش استانداردها در تمام جوانب به خصوص کنترل آلودگی های زیست محیطی آب ، خاک ، هوا ، کنترل ریزگردها، تنوع زیستی و ایمنی زیستی که در مفاد تفاهمنامه همکاری بین دو سازمان گنجانده شده است، هم راستا با همه این محورها حرکت کنیم و آن را جزو اولویت هایمان قرار دهیم.

 

No tags for this post.