اولین پرتاب این کاوشگر به 7 دسامبر سال 2010 بازمی‌گردد که نقص در عملکرد موتور اصلی، فضاپیما را به مدار و نزدیکی خورشید بازگرداند.
این فضاپیمای بدون سرنشین با موفقیت رانشگرهای سیستم کمکی کنترل واکنش خود را در ساعت23:51 روشن کرد. این مانور توسط مرکز فضایی Usuda ژاپن و مرکز شبکه فضای دور دست کانبرا کنترل می‌شد. پس از تکمیل فرآیند روشن شدن ، آکاتسوکی برای اجرای مانور دوم با کسب دستور از زمین، تغییر وضعیت داد. این مانور دوم در صورتی اتفاق می‌افتد که اولین مانور کافی نباشد؛ در غیر این صورت اثبات شده که امری غیرضروری است.
کاوشگر فضایی آکاتسوکی از مرکز فضایی تانگاشیما در ژاپن در 21 ماه مه سال 2010 بر روی موشک H-IIA 202 همراه با بادبان خورشیدی IKAROS به فضا پرتاب شد.این کاوشگر که دارای سه دوربین مادون قرمز، یک تصویرساز فرا بنفش، یک دوربین شب تابه و رعد و برق و یک نوسان ساز فوق العاده پایدار برای مشاهدات رادیویی است، با هدف مطالعه جو زهره و به امید پیش‌بینی رفتار آن، به فضا پرتاب شد.
اما فضاپیما نتوانست طبق برنامه ریزی مجددا ارتباط برقرار کند و تیم کنترل ماموریت بعدها دریافت فضا پیما از مسیر خارج شده و در حالت امن قرار گرفته است.
مسافت سنجی از مدار نشان داد که موتور تترو اکسید هیدرازین / نیتروژن اصلی، خیلی زود و در عرض 3 دقیقه خاموش شد و آکاتسوکی را به مدار خورشید مرکزی بازگرداند. مهندسان بعدا مشخص کردند که مشکل در نقص دریچه هلیوم است که میزان زیادی اکسید کننده را به داخل محفظه احتراق موتور فرستاده است که این امر سبب گرم شدن بیش از حد و آسیب رساندن به موتور می‌شود.
سازمان فضایی ژاپن برای نجات این ماموریت، فضاپیما را به خواب زمستانی فرستاد و از هشت رانشگر RCS برای تغییر مسیر آکاتسوکی و ارسال آن به مسیری که آن را به زهره برساند استفاده کرد، که این روش جواب داد.
به گزارش ایسنا، JAXA می گوید که دو روز آینده را صرف ایجاد پارامترهای مدار جدید قبل از شروع مشاهدات سیاره ای خواهد کرد.
No tags for this post.