دانشمندان اجساد حدود 337 وال را در منطقه پاتاگونیا در جنوب شیلی کشف کردند.
این یکی از بزرگترین مرگهای دسته جمعی این گونه آبزیان در جهان به حساب می آید.
'ورنی هائوسرمان' یک زیست شناس در این رابطه گفت که صحنه آخرزمانی بوده است. وی خاطر نشان کرد که انتظار دارد همزمان با گشت زنی به دیگر مناطق این سواحل، وال های بیشتری کشف کند.
پایگاه اینترنتی 'نشنال جئوگرافیک' گزارش داد، اگرچه مداخله انسانی در مرگ این گروه از وال ها رد شده اما هنوز دلیل اصلی مرگ این وال ها مشخص نشده است.
گزارش شده است که دولت شیلی پیشتر تحقیقاتی را در مورد این حادثه آغاز کرده است زیرا این وال ها از نوع حفاظت شده بودند.
'کارولینا سیمون گوتستین' از دانشگاه شیلی گفت: این گروه از وال ها احتمالا در دریا جان داده اند اما ما از مکان آن بی اطلاعیم. گزینه به گل نشستن این وال ها در ساحل نیز منتفی است.
براساس گزارش ها، این گونه از وال ها یکی از سریع ترین وال ها می باشند و سرعت آنها می تواند به بیش از 30 مایل در ساعت برسد.
از زمان کشف این وال ها، دانشمندان در حال بررسی نمونه های مختلف از آنها هستند. انتظار می رود این حادثه منجر به اتخاذ سیاستهای حفاظتی بیشتر برای این گونه از آبزیان و حتی ایجاد پناهگاهی در خلیج پناس شود.
براساس گزارشها، هیچ گونه آثاری از جراحت بر روی بدن این وال ها مشاهده نشده است.
دانشمندان می گویند انقراض و کم شدن جمعیت پستانداران بزرگ درخشکی و دریا، چرخه محیط زیست را از عناصر حیاتی برای باروری و حاصلخیزی کره زمین، محروم می کند.
به اعتقاد دانشمندان، این پستانداران بزرگ مثل ماموت ها (فیل های عظیم الجثه ای که نسل آنان منقرض شده است)، نهنگ ها، کرگدن ها و آرمادیلوهای بزرگ و همین طور مرغان دریایی نقش حیاتی در بارور کردن و بارور نگه داشتن رودخانه ها، بستر دریاها و همینطور بستر خاکی کره زمین ایفا می کنند.
کریستوفر داتی، بوم شناس (اکولوژیست) دانشگاه آکسفورد می گوید: در گذشته، وجود حیوانات به طور آزاد و در تعداد فراوان در سراسر کره زمین، باعث افزایش باروری کره زمین می شده است.
با مهاجرت های دسته جمعی و در فواصل طولانی، این پستانداران مواد غذایی مثل فسفر و نیتروژن را به دور افتاده ترین نقاط زمین می رساندند و باعث افزایش میزان باروری آن می شدند. این تحقیق تازه که در مجله آکادمی ملی علم در آمریکا منتشر شده، مدعی است که میزان توزیع این مواد مغذی به اکوسیستم های دورافتاده تر چه در خشکی و چه در آب، به 6 درصد میزان اولیه کاهش یافته است.
جو رومان، زیست شناس دانشگاه ورمانت درآمریکا می گوید که کره زمین قبل ازاینکه توسط انسان ها اشغال شود، سرزمین غول ها بود.
در طول10 هزار سال گذشته، نسل نزدیک به 150 گونه پستانداران بزرگ در کره زمین از بین رفته است. این انقراض یا به علت تغییرات آب وهوایی یا توسط انسان ها رخ داده است.
به گزارش ایرنا از پایگاه اینتنرنتی اکسپرس انگلیس،از بین 48 گونه پستانداران بسیار بزرگ گیاه خوار که در طول عصر یخبندان در کره زمین زندگی می کردند، تنها 9 گونه امروزه باقی مانده اند که جمعیت آنها به شدت رو به کاهش است. جمعیت نهنگ های کره زمین 90 درصد کاهش یافته است.
مرگ دسته جمعی 337 نهنگ در سواحل شیلی
