امروزه انبوهی از ابزارهای پوشیدنی برای پایش سلامت به بازار عرضه شده‌اند. این ابزارها امکان ارزیابی ضربان قلب، کیفیت خواب، تعداد گام‌های برداشته شده و البته قابلیت‌های دیگری را در اختیار کاربر قرار می‌دهند.
بیشتر حسگرهای موجود در این ابزارهای پوشیدنی بسیار حساس بوده و می‌توانند کوچکترین حرکت را شناسایی کنند. این حسگرها بیشتر از جنس فلز هستند و همین مساله یکی از معایب آنها به شمار یم رود، زیرا در صورت کشیده شده و یا پیچیده شده، از کار می افتند. به همین دلیل برای طراحی حسگرهایی که بتوانند طیف گسترده تری از حرکات بدن را مورد پایش قرار دهند، باید به مواد دیگری روی آورد. در این میان، برخی محققان به ساتفاده از انواع پلیمرهای قابل انعطاف و نیز سیلیکون روی آوردند. اما مشکل این حسگرها این است که این انعطاف‌پذیری به قیمت کاهش حساسیت آنها تمام می‌شود.
خوشبختانه گروهی از پژوهشگران موفق به یافتن راه حلی ساده و جالب برای این کار شدند. آنها از آدامس برای این کار استفاده کردند.
در ابتدا آنها آدامسی را به مدت 30 ثانیه جویدند، سپس آن را با اتانول شسته و یک شب به حال خود رها کردند. در مرحله بعد، محلول نانولوله‌های کربنی را به آن افزودند. این نانولوله ها نقش ماده اصلی حسگر را ایفا می‌کنند.
بررسی‌های انجام شده نشان داد که این حسگر جدید می‌تواند فشار قابل توجهی را تاب آورد. این حسگر علاوه بر شناسایی فشار می‌تواند رطوبت را نیز شناسایی کند. این ویژگی به ویژه در زمینه پایش تنفس می‌تواند بسیار سودمند باشد، زیرا با بازدم، مقداری بخار آب آزاد می‌شود.
این پژوهشگران امیدوارند این حسگر بتواند در آینده کاربردهای گوناگونی داشته باشد.
این مطالعه به تازگی در ژورنال ACS Applied Materials & Interfaces منتشر شده است.
No tags for this post.