بسیاری امیدوارند که گفتگوهای آب و هوایی در پاریس منجر به توافق بین کشورهایی شود که استراتژی جهانی موثری را برای قرن بعد و فراتر از آن تعریف کنند. اما بسیاری بر این باورند انسان از جهانی که در آن انرژی تجدیدپذیر وجود داشته باشد بسیار فاصله دارد.
مطالعه اخیر آژانس بین‌المللی انرژی تجدیدپذیر (IRENA) و مقاله‌ای در دانشگاه استنفورد امکان داشتن جهانی با 100 درصد انرژی تجدیدپذیر را زودتر از آنچه انتظار می‌دهد نوید می‌دهند و اعلام کرده‌اند که این روند هم از لحاظ تکنیکی و هم از لحاظ اقتصادی ممکن و عملی است.
سازمان بین‌المللی انرژی تجدیدپذیر پنج نکته کلیدی را برای ایجاد جهانی با 100 درصد انرژی تجدیدپذیر تا سال 2030 پیشنهاد داده است:
1-انسجام بخشیدن به سرمایه‌گذاری‌ها در حوزه انرژی تجدیدپذیر
2-مهارکردن تاثیر منفی انرژی تجدیدپذیر بر توسعه پایدار
3-تقویت‌کردن سیاست تعهد به انرژی تجدیدپذیر
4- ایجاد ظرفیت انسانی، تکنیکی و نهادی برای پشتیبانی از توسعه انرژی تجدیدپذیر
5- افزایش تعهد منطقه‌ای و همکاری بین‌المللی درباره توسعه انرژی تجدیدپذیر
گزارش دانشگاه استنفورد نقشه راهی را برای 139 کشور دنیا جهت رسیدن به انرژی 100 درصد تجدیدپذیر تا سال 2050 ارائه داده است. در نقشه ارائه شده، مواردی از مزایای گذر به داشتن دنیایی با انرژی 100 درصد پاک و تجدیدپذیر ارائه شده است.
بر اساس این گزارش، ورود به دنیای با انرژی 100 درصد تجدیدپذیر، 26.5 میلیون شغل (هر یک با دوام 35 سال) و 24 میلیون شغل را در حوزه تسهیلات انرژی ایجاد می‌کند. این گذار همچنین به رقم 4.6 میلیون مرگ زودرس در سال در نتیجه آلودگی هوا پایان می‌دهد.
گرچه هر دوی گزارش‌های ارائه شده چگونگی ورود به دنیایی با 100 درصد انرژی تجدیدپذیر را مشخص می‌کنند، هنوز راه طولانی تا داشتن رویکردی مشخص به سوی این هدف در پیش است. فقط سه کشور نروژ، پاراگوئه و ایسلند وجود دارند که بیش از 30 درصد انرژی‌شان را به انرژی تجدیدپذیر تبدیل کرده‌اند و میانگین جهانی این نوع تبدیل در حال حاضر 3.8 درصد است.
این مطالعه نتیجه می‌گیرد ورود به دنیای با انرژی 10 درصد تجدیدپذیر از لحاظ فنی و اقتصادی ممکن است و موانع اصلی بر سر این راه سیاسی و اجتماعی هستند.
No tags for this post.