مقاومت ژنوتیپ های پیاز در برابر پوسیدگی ریشه

یكی از عوامل محدود كننده رشد گیاه پیاز، بیماری پوسیدگی ریشه و طبق است كه در اثر قارچ Fusarium oxysporum f.sp. cepae ایجاد می شود. در تحقیقی در همین راستا، هشت ژنو تیپ پیاز بومی شامل قرمز آذرشهر، سفید قم، هرسین، درچه اصفهان، سفید كاشان، اسحاق آباد نیشابور، ابركوه یزد و قولی قصه زنجان و دو ژنو تیپ خارجی تگزاس ارلی گرانو و سوییت اسپانیش مورد آزمون قرار گرفتند.

ژنو تیپ های مورد آزمون از نظر میانگین برخی از صفات مورد بررسی، اختلاف معنی داری داشتند و همبستگی بالا و مثبت بین این صفات و میزان مقاومت این ژنو تیپ ها به بیماری پوسیدگی ریشه و طبق وجود داشت

ابتدا، این ژنو تیپ ها با بررسی درصد ریشه های آلوده و بر اساس فاكتورهای بیماری (درصد آلودگی، شدت و شاخص بیماری) در طیف های مقاوم، متحمل و حساس ارزیابی شدند. به منظور بررسی اجزای فیزیكی مقاومت، ویژگی های آناتومیكی ریشه شامل ضخامت اپیدرم، ضخامت و تعداد لایه پارانشیم پوست، ضخامت آندودرم، ضخامت دایره محیطیه، شعاع استوانه مركزی، قطر آوند آبكشی، قطر آوندهای چوبی و قطر اولین لایه سلولی پوست اسكلرانشیمی، مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج نشان داد ژنو تیپ های مورد آزمون از نظر میانگین برخی از صفات مورد بررسی، اختلاف معنی داری داشتند و همبستگی بالا و مثبت بین این صفات و میزان مقاومت این ژنو تیپ ها به بیماری پوسیدگی ریشه و طبق وجود داشت. صفت تعداد لایه پارانشیم پوست، نقش قابل توجه در مقاومت را دارا بود، به طوری كه بیشترین میانگین تعداد لایه پارانشیم پوست در ژنو تیپ های مقاوم سفید كاشان، سفید قم و كمترین میانگین در ژنو تیپ های حساس هرسین و قولی قصه زنجان مشاهده شد.

منبع: مهدی نصراصفهانی، منصوره حسینی كوپائی، 1394، اجزای فیزیكی مقاومت در ژنو تیپ های پیاز مقاوم و حساس به بیماری پوسیدگی ریشه و طبق ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f. sp. cepae. فصلنامه به نژادی نهال و بذر، سال سی و یكم، شماره 3

لینک منبع

No tags for this post.