سفینه های آینده از جنس نانو رشته الماس خواهند بود
بسیاری از دانشمندان علوم نجوم به فکر یافتن موادی هستند که می توانند در محیط های خارج از جو کره زمین نیز به خوبی به عمل کردن پرداخته و به نحو احسن سیستم کاری مد نظر خود را به معرض اجرا دربیاورند. با این حال آزمایش مواد مختلف برای دست یافتن به این ماده ایده آل، بی نتیجه بوده است.
ر هر حال مطالعات جدید دانشمندان دانشگاه کوئینزلند نشان دهنده این است که اگر طراحی ساختار مولکولی این نانورشته ها درست باشد می توان از آنها برای ساخت مواد سه بعدی بسیار قوی استفاده کرد.
شاید بتوان گرافن را داغ ترین مورد مباحثه در میان تمامی ماده های حال حاضر در علم مواد دانست. با این حال در طی سال گذشته جمعی از دانشمندان تمرکز خود را بر روی ماده کربنی دیگری گذاشته اند. این ماده را می توان نانورشته های الماس دانست. برای درک بهتر این ماده باید گفت که آنها در واقع همان کریستال های کربنی یک بعدی هستند که از نظر مقاومت، به اندازه خود الماس قوی خواهند بود.
با این حال میزان کارایی و چگونگی تولید انبوه این ماده هنوز برای دانشمندان مشخص نیست. در حال حاضر تنها یک آزمایشگاه در دانشگاه ایالتی پن (Penn State) به تولید این ماده می پردازد و دیگر گزینه جایگزینی برای این مرکز وجود ندارد. همچنین این نگرانی وجود دارد که این نانورشته های الماس با بلند تر شدن شکننده تر شوند.
در هر حال مطالعات جدید دانشمندان دانشگاه کوئینزلند نشان دهنده این است که اگر طراحی ساختار مولکولی این نانورشته ها درست باشد می توان از آنها برای ساخت مواد سه بعدی بسیار قوی استفاده کرد. اگر این مدل جدید درست باشد، کاربرد این ماده در آینده بسیار زیاد خواهد شد. حتی می توان از آن در ساخت فضاپیماها نیز استفاده کرد.
No tags for this post.
