شناسایی عامل اصلی بیماری چاقی
پژوهشگران موفق شدند تا عامل التهابی (fingerprint of inflammation) جدید را شناسایی کنند که قادر به پیش بینی این مساله است که بیماران مبتلا به چاقی ممکن است به دیابت نوع دو مبتلا شوند .
این عامل التهابی ممکن است که یک نشانگر کلیدی برای پیش بینی ابتلای 75 درصد از افراد چاق به دیابت نوع دو باشد در مقابل 25 درصد از افراد مبتلا به چاقی نشانگر اثر باقی مانده سوخت و ساز سالم هستند.
تیمی از دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون (Boston University School of Medicine) ایالات متحده امریکا در تحقیقات خود، پروتئین التهابی سلول های سیستم ایمنی خون را اندازه گیری کرده و با محاسبات انجام شده ، ترکیب کرده تا پروتئین های التهابی غالب را شناسایی کنند .
آن ها به طور خاص سلول های Th17 شناخته شده در بیماری های خود ایمنی را شناسایی کرده و به عنوان یک نوع سلول غالب در بیماری دیابت نوع دو معرفی کردند . همچنین این محققان نشان دادند که یکی دیگر از سلول های خود ایمنی مهم با عنوان Th1 ، ممکن است در وضعیت کنترل قند خون در دیابت نوع دو نقش داشته باشد .
باربارا نیکولاجکزیک (Barbara Nikolajczyk) دانشیار میکروبیولوژی و از پژوهشگران این تیم تحقیقاتی در توضیح خود در رابطه با این اثر انگشت التهابی می گوید : « این اثر انگشت التهابی ممکن است که یک نشانگر کلیدی برای پیش بینی ابتلای 75 درصد از افراد چاق به دیابت نوع دو باشد در مقابل 25 درصد از افراد مبتلا به چاقی نشانگر اثر باقی مانده سوخت و ساز سالم هستند . »
بر اساس گفته محققان ، پروتئین هایی که این اثر انگشت ها را تشکیل می دهند ، همچنین می تواند به عنوان اهداف مطالعات آینده و ساخت داروهای مطرح شده در جلوگیری از ابتلا به بیماری دیابت نوع دو در افراد چاق در نظر گرفته می شود .
در این تحقیقات ، اقداماتی اساسی در رابطه با التهاب در دیابت نوع 2 انجام شد و محققان با تجزیه و تحلیل اندازه گیری های ریاضی در مرتب کردن تمام تغییرات در پروتئین های التهابی ترکیب کردند و در نهایت تغییرات را از زیاد به کم با شیوه ای بی طرفانه رتبه بندی نمودند .
در خاتمه قابل تذکر است که بیماری های چاقی و اضافه وزن ، خطر بزرگی برای بیماری های مرتبط با رژیم غذایی جدی مزمن از جمله دیابت نوع دو محسوب می شوند.
لازم به ذکر است که این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در آخرین شماره مجله چاقی (journal Obesity) به چاپ رسیده و در وب سایت این مجله قابل دسترس است . جهت بررسی و مشاهده متن کامل این پژوهش در مجله مذکور ؛ اینجا را کلیک کنید .
No tags for this post.
