زمان را در درمان بیماری دررفتگی لگن اطفال از دست ندهید
دکتر محسن کرمی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: آمارها نشان می دهد در رفتگی لگن در کودکان با توجه به شیوه در رفتگی لگن و شدت آن بین یک تا سه در هزار است یعنی از هر هزار تولد زنده یک تا سه کودک ممکن است دررفتگی لگن داشته باشند.
وی تاکید کرد: اگر در روزهای اول تولد روند درمان آغاز شود قطعا درمان با روش های ساده تری انجام و موفقیت بیشتری به دست خواهد آمد اما اگر دیر اقدام شود عوارض بیماری به حدی خواهد بود که درمان جواب نمی دهد.
وی ادامه داد: حتی ممکن است عوارض آن در دوران بزرگسالی ادامه یابد و در نهایت منجر به تعویض مفصل شود بنابراین توصیه می شود نوزادانی که به رغم معاینه پزشک اطفال سالم تشخیص داده می شوند اما برای اطمینان بیشتر به پزشک ارتوپد اطفال نیز مراجعه کنند تا مورد معاینه دقیق تری قرار گیرند.
دکتر کرمی که به صورت تخصصی بر روی ستون فقرات کودکان کار می کند گفت: کودکانی که در بدو تولد دررفتگی لگن آنها تشخیص داده نمی شود اگر دو تا سه سال از عمرشان بگذرد عوارض بیماری به حدی شدت می یابد که تا آخر عمر با کودک خواهد بود.
وی توصیه کرد که نوزادان دختر، نوزادانی که به علت به دنیا آمدن با پا یا باسن با سزارین متولد می شوند و کسانی که سابقه فامیلی در رفتگی لگن دارند حتما به پزشک مراجعه کنند حتی اگر معاینات اولیه توسط پزشک اطفال نرمال باشد.
دکتر کرمی افزود: به طور کلی مشکلات استخوانی در نوزادان که جزو بیماری محسوب می شوند حدود یک تا پنج در هزار است که آمار زیادی نیست اما گاهی مواردی به ارتوپد اطفال ارجاع داده می شوند که نرمال هستند مانند کودکانی که پاهای پرانتزی دارند یا به علت فشارهای درون رحم برخی رباط ها کوتاهتر و برخی بلند تر شده اند.
وی ادامه داد: اینها بیماری نیستند بلکه یک سری مشکلاتی است که به مرور زمان برطرف می شود؛ اما بیماری ها مانند دررفتگی لگن یا پاهای چمبری باید از همان بدو تولد درمانشان آغاز شود چون با گذشت زمان به حدی در درمانشان اشکال ایجاد می شود که عملا دیگر قابل درمان نیستند.
فوق تخصص ارتوپدی اطفال با بیان اینکه در کنار این عوامل یک سری مسایل ژنتیکی مطرح است که در تمام جوامع وجود دارد اظهار کرد: علم ارتوپدی اطفال در کشور در حال رشد است و پزشکان این رشته به سمت تخصصی ترشدن پیش می روند یعنی هر فردی بر روی بخش خاصی از بدن به طور تخصصی کار می کند مثلا یک پزشک فقط روی لگن یا ستون فقرات کار می کند که توسعه این بخش نیاز به حمایت بیشتر مسوولان دارد.
