مهدخت بروجردي با پايان نامه‌اي تحت عنوان «مطبوعات و روشنفکران» موفق به اخذ مدرک دکتري خود از دانشگاه آزاد اسلامي شد.او از سال 1375 تدريس در رشته ارتباطات را در دانشگاه‌هاي تهران، صدا و سيما، علامه طباطبايي و آزاد، مرکز مطالعات رسانه‌ها و همچنين دانشکده خبر آغاز کرده و عضويت در هيات علمي دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبايي را در كارنامه خود دارد. وي درحال حاضر مدير کل روابط عمومي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري و مشاور رسانه‌اي وزير علوم است. دکتر بروجردی در سوابق کاری خود تاليف و ترجمه‌هایی بسیاری نیز دارد. با دکتر مهدخت بروجردی، استاد ارتباطات گفت و گو کردیم.
چرا به سراغ رشته ارتباطات رفتید؟
علاقه ای که از کودکی در من و جود داشت باعث شد تا به سراغ این رشته بروم.از کودکی مطالعه نشریات به خصوص در کنار پدرم که مشترک چندین روزنامه در آن زمان بودند، وجود داشت.وقتی کنکور سراسری شرکت کردم در رشته ارتباطات رتبه سوم را کسب کردم اما پدرم معتقد بود کسی با زن روزنامه نگار ازدواج نمی کند. در رشته زبان انگلیسی ادامه تحصیل دادم و جالب اینکه در همان ترم اول با یک روزنامه نگار ازدواج کردم.
بعداز اتمام دوره کارشناسی به سراغ رشته ارتباطات رفتم و کارشناسی ارشد و دکترایم را در این رشته اخذ کردم.
اگر به عقب برگردید بازهم این مسیر را طی می کنید؟
علاقه من به رشته ارتباطات بسیار زیاد است و حتما بازهم همین راه را می روم اما در حوزه روابط عمومی که در حال حاضر درآن فعالیت می کنم کار بسیار سخت است و شاید در این خصوص تجدید نظر کنم .
سطح علمی دانشجویان ایران در رشته ارتباطات و روزنامه نگاری را در مقایسه با دانشجویان دیگر کشورها چطور مقایسه می کنید؟
دانشجویان ما در رشته ارتباطات نخبگان حوزه علوم انسانی اند و اکثر آنها رتبه های زیر هزار دارند .این دانشجویان بسیار با استعداد و اهل مطالعه هستند.من به عنوان یک استاد هیچ وقت در خارج از کشور درس نخواندم و تدریس نکردم اما میتوانم اینگونه پاسخ بدهم که دانشجویان ما از هیچ جنبه ای کمتر از دانشجویان دنیا نیستند .وقتی دانشگاه های خارج از کشور ،دانش آموختگان ما را با عزت و احترام به کشورهایشان دعوت وجذب می کنند بنابراین این نشان میدهد دانشجوی ایرانی باهوش و موفق یعنی بازده دانشگاه هایمان موفق بوده است و این مشکل ماست که نتوانسته ایم آنها را به سمت خودمان بکشانیم که درواقع گردش نخبگان(فرار مغزها)به وجود آمده است.
نقاط ضعف و قوت علمی حوزه ارتباطات در کشور را در چه مواردی می بینید؟
حوزه ارتباطات به سه زیر مجموعه روزنامه نگاری،روابط عمومی و مطالعات ارتباطی تقسیم شده است.اما از آنجا که مطالعات ارتباطی مبنای نظری دارد ،نمی توان برای آن مشکل خاصی متصور شد.اما در روزنامه نگاری و روابط عمومی مهمترین مشکل این است که دانشجویان درضمن درس خواندن ،کارآموزی نمی کنند و وقتی وارد بازار کار می شوند مسلط به بازار کار نیستند و این مسئله زمان بر است تا بتوانند دانسته های نظری خود را در عمل استفاده کنند.اما اگر شرایط به گونه ای باشد که مانند دانشجویان پزشکی ،دانشجویان این حوزه نیز در سازمان های رسانه ای یا روابط عمومی به کار مشغول شوند،بازده بهتری خواهند داشت.
به عنوان یکی از اساتید برتر حوزه ارتباطات چه توصیه ای به دانشجویان این حوزه دارید؟
مهمترین توصیه من به دانشجویان این حوزه این است که اگر اهل ارتباطات نیستند و ارتباط محور نیستند ،اگر بی تفاوت و بی انگیزه اند وارد این رشته نشوند. رشته ارتباطات آدم انگیزه مند، خوش برخورد و علاقه مند به برقراری ارتباط با دیگران میخواهد .مهمتر از همه اینکه دانشجوی این حوزه باید درد آشنا باشد و از تهدید و تتمیع نترسد .در کل، حوزه ارتباطات روحیات خاصی می طلبد. همچنین اگر قرار است فردی وارد رشته ارتباطات شود حتما باید در این خصوص مطالعات فراوانی کند.
همچنین این مهم را نباید فراموش کرد که امروزه درعلم ارتباطات و روزنامه نگاری توجه به اصول و اخلاق حرفه ای حائز اهمیت است ،اما این مهم غایب دنیای ارتباطات امروز است.
رسانه های علمی به خصوص سیناپرس چقدر درترویج علم کشور تاثیر دارد؟
به عقیده من جای چنین خبرگزاری در حوزه علمی واقعا خالی بوده است و رسالت مهم خبرگزاری علمی تبدیل زبان علم به زبان مردم است.خبرگزاری سینا باید علم رافراگیر و عمومی کند و فکر نکند که مخاطبشان فقط افراد علمی و عالمان هستند . در واقع علم برای مردم است و باید به زبان ساده در اختیارشان قرار گیرد.
No tags for this post.