چه کسانی می توانند بهتر تمرکز کنند
در برنامه تلویزیونی که با حضور جک کرواک در سال 1959 برگزار شد مجری برنامه درباره مدت زمانی که طول کشید تا وی رمان خود با نام در جاده را به اتمام برساند از او سوال پرسید. وی در جواب این سوال گفت که کار نوشتن این رمان را تنها در مدت 3 هفته به طور کامل به اتمام رسانده است. جواب وی باعث حیرت مجری و حضار برنامه شد و باعث شد تا تمام بینندگان دریابند که این رمان تنها با تایپ کردن پیوسته و تمرکز بالا در طول این مدت به انجام رسیده است.
بسیاری از افراد همانند کرواک توانایی تمرکز روی یک موضوع آن هم برای یک مدت طولانی را دارند. اما افراد بیش فعال اغلب بی قرار بوده و به راحتی حواسشان در حین تمرکز روی موضوعات مختلف پرت می شود. این موضوع امکان دارد حتی برای افرادی که دچار بیش فعالی نیستند هم اتفاق بیفتد و زمانی که آن ها نیازمند تمرکز کردن روی موضوعات مختلف در محیط کار و یا مدرسه هستند تمرکز خود را به راحتی از دست بدهند.
گر چه توانایی حفظ تمرکز روی موارد مختلف از فردی به فرد دیگر متفاوت است توصیف تفاوت های میان این افراد کاری بسیار دشوار است. بر خلاف هوش که به شکل سنتی با کاغذ و خودکار و آزمون های مختلف اندازه گیری می شود , توانایی تمرکز با عملکرد شخص در یک آزمون اندازه گیری نمی شود.
در تحقیقاتی که به تازگی در مجله علوم اعصاب به چاپ رسید تیم تحقیقاتی راهی جدید برای اندازه گیری میزان تمرکز اشخاص در نظر گرفت. همانند تست هوش این شیوه اندازه گیری خلاصه ای کلی از توانایی شناختی پیچیده ارائه خواهد کرد. اما بر خلاف تست هوش این شیوه بر پایه الگوهای واحد ارتباطی مغز افراد استوار خواهد بود که به شکل فعالیت هایی همزمان در نقاط متمایز مغز انسان دیده می شوند. ارتباط مغزی همانند اثر انگشت در میان افراد منحصر به فرد است که این مطلب پیش از این نیز به اثبات رسیده بود گفتنی است این توانایی در مواقع دشوار به کمک انسان آمده و قدرت حل مسئله وی را بالا می برد.
ارتباط عملکردی بین نیمکره راست و چپ مغز بسیار قوی و ناگسستنی است.
آیا الگوهای ارتباط مغزی در میزان توجه اشخاص نیز موثر هستند؟
نحوه اندازه گیری میزان دقت و تمرکز :
ابتدا از 25 شرکت کننده در آزمایش درخواست شد تا کاری که به آن ها محول شده بود را انجام دهند در حالی که آن ها به دستگاه MRI متصل بودند و فعالیت مغزی آن ها به طور پیوسته ثبت می شد. دستور العمل انجام آزمایش بسیار ساده بود : جلوی چشمان آن ها تصاویری به نمایش در می آمد و آن ها تنها با دیدن عکس شهرها مجاز بودند تا دکمه ای که در نزدیکی آن ها تعبیه شده بود را فشار دهند اما در صورتی که عکس کوهستان ظاهر می شد این دکمه را نباید فشار می دادند. اغلب عکس ها متعلق به عکس شهرها بود و تعدادی هم عکس کوهستان در میان آن ها وجود داشت. اینکه شرکت کنندگان بتوانند تمرکز خود را روی عکس ها بعد از 30 دقیقه مشاهده مداوم آن ها حفظ کنند از چالش های انجام این آزمایش بود. تعدادی از افراد مورد آزمایش عملکرد بسیار خوبی در این آزمایش داشتند اما سایر شرکت کنندگان خطا های متداولی در هنگام مشاهده عکس ها نشان می دادند.
آیا می توان دقت شرکت کنندگان را در حالی که به عکس کوهستان و شهرها واکنش نشان می دهند با الگو های ارتباط مغزی آن ها مرتبط دانست ؟
برای تحلیل داده های بدست آمده از مغز این افراد ابتدا محققان ذهن هر کدام از شرکت کنندگان را به 268 قسمت متمایز تقسیم کردند. سپس به محاسبه چگونگی ارتباط عملکردی هر کدام از قسمت های مختلف مغز پرداختند. ارتباط عملکردی درجه ای از هر فعالیت است که در هر جفت منطقه مغز به طور همزمان روی می دهد. به عبارتی دیگر فعالیت ها در دو بخش مغز با ارتباط عملکردی بالا در یک زمان تمایل به کاهش و افزایش دارد در حالی که فعالیت ها در قسمت هایی که چندان به یکدیگر مرتبط نیستند همگام سازی نمی شوند.
یکی از تحقیقات برجسته ای که در سال 1995 به چاپ رسید نشان می داد که ارتباط عملکردی بین نیمکره راست و چپ مغز بسیار قوی و ناگسستنی است.
محاسبه ارتباطات عملکردی میان هر دو ناحیه از مغز انسان مشخصات و ویژگی های در مورد هر شرکت کننده در اختیار دانشمندان قرار می دهد. در میان هزاران ارتباط موجود ( هر خص بیش از 35778 مشخصه ارتباطی دارد!!) تعداد زیادی به نحوه عملکرد ما در کاری که در حال انجام آن هستیم مرتبط هستند. بعضی از این ارتباطات در افرادی که تمرکز و دقت بالایی در انجام کارها دارند بسیار قوی است در حالی که تعداد دیگری از آن ها در سایرین که دقت چندانی ندارند قوی تر هستند.
No tags for this post.
