محمد هادی ایمانیه، روز چهارشنبه در پانزدهمین کنگره بین المللی گوارش و کبد در شیراز افزود: پیوند های پانکراس و کلیه نیز در شیراز جایگاه مطلوبی دارد و دانشمندان و متخصصان این رشته در دانشگاه علوم پزشکی شیراز تلاش های زیادی برای رسیدن به این جایگاه کرده اند.
رییس دانشگاه علوم پزشکی شیراز اضافه کرد: متاسفانه بیماری های گوارشی و کبدی در جامعه ما رو به افزایش است و اکنون یکی از دغدغه های مسئولان حوزه سلامت چگونگی مهار همین بیمارها و چگونگی ایجاد تغییر در سبک زندگی مردم است .
وی، رسالت تیمی و کار گروهی را یکی از الزامات در حوزه علوم پزشکی دانست و گفت: کار تیمی و گروهی در این بخش خیلی کم انجام شده است .
ایمانیه، به عدم پوشش بیمه ای برخی از داروهای گوارشی و کبدی نیز اشاره کرد و گفت: برای درمان بیماری موسوم به ویلسون که داروهای آن زیر پوشش بیمه نیست، بیماران باید روزانه شش قرص 500 هزار ریالی مصرف کنند، بنابراین هزینه کردن ماهانه 100 میلیون ریال برای افراد مبتلا به این بیماری چگونه میسر است به همین سبب بیمه ها باید با زیر پوشش قرار دادن این نوع دارو ها، گام های اساسی برای رفع دغدغه بیماران بردارند.
رییس دانشگاه علوم پزشکی شیراز بر لزوم تغییر نشان تجاری (برند) در تولید برخی داروهای گران تاکید کرد و گفت: سیاستگذاری ها باید به سمت هدایت کارخانه های داخلی برای تولید داروهای خاص تغییر کند ضمن این که ضروری است فرهنگ مردم نیز برای مصرف داروی ایرانی افزایش یابد .
پانزدهمین کنگره بین المللی گوارش و کبد با ارائه 103مقاله علمی و با حضور متخصصان گوارش و کبد از دانشگاه های مختلف کشور به مدت سه روز در شیراز ادامه دارد.
بیماری ویلسون یک اختلال ارثی اتوزوم مغلوب در متابولیسم مس است که در آن تجمع مس در ارگان ها و بافت های مختلف مشاهده می شود.
در بیماری ویلسون سوخت و ساز مس با مشکل مواجه می شود و از طریق صفرا دفع نمی شود. اعضایی که مس بیشتر در آنها رسوب می کند کبد، کلیه، مغز و قرنیه چشم است و در پاره ای از مواقع مس به صورت ناگهانی از کبد آزاد و باعث بروز آسیب شدید در کبد، کلیه و گلبول های قرمز خون می شود.
نشان های این بیماری در افراد مختلف متفاوت است و در بیشتر موارد، بعد از پنج سالگی بروز می کند. به طور معمول علایم کبدی تا قبل از سن 30 سالگی بروز می کند لیکن علایم عصبی و روانی آن بین اولین تا پنجمین دهه زندگی آشکار می شود.
به گزارش ایرنا، شیوع نسبی ابتلا به این بیماری آن یک درصد در هزار تا یک در 500 هزار تولد است.