در مرحله‌ای از شغل، افراد ممکن است از میان ماندن در سر کار و کارکردن با کارفرمایشان و گرفتن شغل جدید در شرکتی دیگر انتخاب کنند. دلیل این موضوع شاید دستمزد و فرصت‌های بهتر در محیط جدید یا فرارکردن از محیط کاری ناخوشایند فعلی باشد. اکنون این سوال وجود دارد که برای پیشرفت‌کردن در هر شکلی، آیا تغییردادن کارفرمایان ضروری است؟
ماتیو بیدول و اتان مولیک، دانشمندان حوزه مدیریت در دانشگاه پنسیلوانیا، در مقاله جدید این موضوع را بررسی کردند و دریافتند کارمندان با گرفتن نقش‌های مختلف در یک شرکت، بیشترین منفعت را در درازمدت کسب خواهند کرد.
در پژوهش انجام‌شده، در واقع انگیزه‌های درونی کاری در یک شرکت منجر به پیشرفت در دستمزد، مقام و مسئولیت شخص شد اما در مقایسه، تغییردادن کارفرمایان به افزایش اولیه در دستمزد اما پیشرفت شغلی کمتری منجر شد. افزون بر این، تعداد دفعاتی که کارمندان شرکت‌هایشان را تغییر می‌دهند، تاثیر اندکی بر روی میزان دستمزدشان در درازمدت خواهد داشت.
نتایج این تحقیق در تضاد شدید با روند موجود تغییر مشاغل است. بسیاری از شرکت‌ها خود کمتر به پرورش‌دادن پیشزفت‌های شغلی درازمدت دست می‌زنند.
بر اساس این پژوهش، تغییردادن کارفرمایان به صورت داوطلبانه به دستمزد و مسئولیت‌های بیشتر در درازمدت ختم نخواهد شد. افرادی که کارفرمایانشان را تغییر می‌دهند، اغلب همان مشاغل مشابه قدیمی‌شان را خواهند داشت زیرا شرکت جدید تمایلی ندارد شخص جدیدی را در شغلی قرار دهد که هرگز تجربه‌ای در آن نداشته است.
در حالی که ممکن است برای جذب نیرو، افزایش در دستمزد در دستور کار شرکت جدید قرار گیرد، پژوهش جدید نشان می‌دهد افزایش حقوق با گذر زمان پایدار نخواهد بود و این موضوع به دلیل فرصت‌های کمتر پیشرفت شغلی برای افرادی است که شرکت‌هایشان را مدام تغییر می‌دهند.
این نتایج برای مشاغل بانکداری سرمایه، مدیریت سرمایه، مشاوره و حسابداری و سایر مشاغل خصوصی صدق کرد.
محققان به کارمندان توصیه می‌کنند مشاغلی را برگزینند که فرصت‌های بهتر برای پیشرفت‌های بعدی در داخل یک سازمان را داشته باشند و مشاغلی را انتخاب نکنند که پیشرفت در آن‌ها نیازمند تغییردادن محل کار باشد.
No tags for this post.