جهت علمی پیدا نکردن فکر دانش‌آموز از مشکلات نظام آموزشی ایران است

سعید جلالی در گفت‌و‌گو با ایسنا ، افزود: یکی از مشکلات آموزش در ایران این است که فکر دانش‌آموز در دوران تحصیل جهت علمی پیدا نمی‌کند و تحت فشار کنکور درس می‌خواند، اظهار کرد: دانش‌آموز 18 سال بمباران اطلاعاتی می‌شود و علوم غیر کاربردی یاد می‌گیرد تا وارد دانشگاه شود.

وی با بیان اینکه کاربرد علم از دبستان و با آموزش "ساختن" به وجود می‌آید، افزود: وقتی کودک مهارت "ساختن" را کسب کرد، می‌تواند آن را به دیگران منتقل کند، اما دانشگاه‌های ایران مفروضات را یاد می‌دهند و دانشجو نیز به فکر ارتقای جامعه نیست.

این استاد دانشگاه ادامه داد: مشکل اساسی دیگر در ایران این است که در دانشگاه زبان انگلیسی تدریس نمی‌شود، دانشجو فقط به زبان فارسی مسلط و توان ارایه مقاله به زبان انگلیسی را ندارد.

جلالی با تاکید بر کاهش تعصبات بیهوده و حرکت دانشگاه به سمت ارتباط با دنیا و اجازه به دانشجوی تحصیلات تکمیلی برای ارایه پایان‌نامه و مقاله به زبان انگلیسی اظهار کرد: این کار موجب ارتقای رشد علمی و رفع مشکلات می‌شود و رشد علمی سرعت می‌گیرد.

وی با تاکید بر تغییر آموزش در مدارس ادامه داد: نحوه تدریس آموزش زبان انگلیسی در برخی آموزشگاه‌ها بهتر از مدارس است زیرا در آنجا دانش‌آموزان با هم دیگر کار می‌کنند و نتیجه بهتری نیز می‌گیرند. بنابراین می‌بینیم دو سال آموزش زبان در آموزشگاه‌ها بیشتر از هفت سال درس زبان انگلیسی مقاطع تحصیلی جواب می‌دهد.

این عضو هیات علمی گروه فیزیک دانشگاه اصفهان، نگاه آموزشی در ایران را نگاه تنبیهی دانست و گفت: دیدگاه آموزشی در ایران نگاهی تنبیهی است و این امر رشد علمی جامعه را کاهش می‌دهد بنابراین باید نگاه تشویقی جایگزین نگاه تنبیهی شود.

وی با تاکید بر ارزش دادن به تمام جوانب علم اظهار کرد: برخی جنبه‌های علم در ایران رشد یافته اما در برخی دیگر شاهد رشد قابل توجهی نبودیم. به عنوان نمونه هنوز تکنولوژی ساخت بسیاری از وسایل الکترونیکی مثل کامپیوتر و… وجود ندارد، پس سیاست باید در جهت رشد علمی باشد.

این استاد فیزیک ادامه داد: اساتید دانشگاه باید از صنایع گرنت بگیرند و دانشگاه نیز به استاد حقوق ندهد، همچنین فرهنگ ایثار در زمینه دانش به وجود آمده و به افراد توانمند اجازه رشد علمی داده شود.

جلالی خاطرنشان کرد: دانشجو در دانشگاه غیرفعال است و دانشگاه زمان دانشجو را از بین می‌برد، درحالی‌ که به جای بمباران اطلاعات باید از دانشجو کار خواست. دانشجو باید از کودکی آموزش ببیند تا بتواند وارد صنعت شود. نمی‌توان از دانشجوی 30 ساله خواست بدون تجربه وارد صنعت شود بلکه باید کار کاربردی انجام دهد.

این عضو هیات علمی گروه فیزیک دانشگاه اصفهان با بیان اینکه متأسفانه در ایران به رشته علوم پایه ارزش داده نمی‌شود، اظهار کرد: دلیل بی‌اهمیتی برخی رشته‌ها "عنوان" است، چرا که دانشجو دوست دارد او را مهندس یا دکتر خطاب کنند. دانشجویان رشته‌های فنی و مهندسی باید 10 سال درس بخوانند تا دکتر شوند در حالی که از ابتدا عنوان مهندس را می‌گیرند.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا