گرچه اشراف بر زبان دوم احتمالا بی ارتباط با سلامت فیزیکی به نظر می رسد، اما ظاهرا این مهارت از مغز در برابر آسیب های ویرانگر به عملکردهای مغزی محافظت می کند.
محققان دانشگاه ادینبورگ در جریان یک تحقیق متوجه شدند که 40 درصد از بیماران سکته مغزی که در سخن گفتن به زبان دوم مهارت داشتند، عملکرد عادی خود را بازیافتند اما در مورد سایر بیماران، این رقم 20 درصد بود.
این تیم پیشتر دریافته بودند که افراد مسلط به دو زبان چند سال دیرتر از یک زبانه ها دچار دمانس(زوال عقل) می شوند، زیرا سخن گفتن به بیش از یک زبان عملا موجب پرورش مغز می شود و همین امر احتمالا عاملی است که به بهبود عوارض سکته مغزی کمک می کند.
در تازه ترین مطالعه که در مجله Stroke منتشر شد، از داده های مربوط به 608 بیمار سکته مغزی در زمینه مهارت های تمرکز و توانایی آنها برای بازیابی و ساماندهی اطلاعات، استفاده کردند.
این بیماران اهل حیدرآباد هند بودند. انتخاب این شهر به خاطر چند فرهنگی و تعدد زبان های مورد استفاده ساکنان آن بود.
در این مطالعه، بیماران مسلط به دستکم دو زبان حتی با داشتن فاکتورهایی همچون سیگار کشیدن، دیابت، پرفشاری خون و سن، باز هم وضعیت بهتری در زمینه درمان عوارض سکته مغزی داشتند.
به گفته این محققین، مطالعات نشان می دهد که چالش های مغزی ناشی از سخن گفتن به بیش از یک زبان می تواند ذخیره شناختی را افزایش دهد. ذخیره شناختی به یک توانایی ارتقا یافته مغز برای سازگاری با تاثیرات آسیب زا همچون سکته مغزی و یا دمانس اطلاق می شود.
براین اساس، فعالیت های دیگری نیز همچون شرکت در کلاس های شبانه، شطرنج، حل جدول و فراگیری نحوه کار با یک ابزارکه قدرت مغز را افزایش می دهند، از زوال عقل جلوگیری می کنند.
تحقیق دیگری نیز که اخیرا منتشر شد، نشان می دهد بزرگسالانی که در دوره های دانشگاهی شرکت می کنند، ظرفیت شناختی خود را افزایش می دهند و خطر ابتلا به آلزایمر و سایر موارد دمانس در انها کاهش می یابد.
به گزارش ایرنا از تلگراف،نتایج این تحقیق از این جهت جالب است که نشان می دهد برای اقدام در جهت افزایش توان شناختی مغز، هیچگاه دیر نیست.