به گزارش ایرنا از بی بی سی، لوئیس هاوئز از دانشگاه ملی استرالیا و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: این ستارگان بکر در میان کهن ترین ستارگان بازمانده در کیهان و قدیمی ترین ستارگانی هستند که ما تاکنون دیده ایم.
وی افزود: این ستارگان، قدیمی تر از راه شیری هستند و بقیه ستارگان کهکشان ما پس از آن دور آنها شکل گرفتند؛ اینها به طور بالقوه قدیمی ترین اجرامی هستند که تاکنون کشف شده اند.
هاوئز و تیم او به دلیل ترکیب و موقعیت این ستارگان از قدمت آنها مطمئن هستند؛ این ستارگان حاوی فلزات بسیار کمی هستند که با انفجار ستارگان عظیم ( ابر نو اختر ) در فضا منتشر می شوند و سپس همین مواد منتشره، مصالح اولیه نسل بعدی ستارگان را تشکیل می دهند.
به این ترتیب هرچه بر عمر کیهان افزوده شده، ستارگان نسل های جدیدتر از فلزات غنی تر شده اند؛ وقتی ستارگان عاری از فلزات باشند، به این معنی است که در مراحل اولیه کیهان پدید آمده اند، پیش از آنکه بسیاری از ستارگان منفجر شده و عناصر فلزی را در فضا منتشر کرده باشند.
حتی امروز نیز ممکن است مناطقی عاری از فلزات در فضا وجود داشته باشند که ستارگانی کم فلز در آنها متولد می شوند.
محققان نوع حرکت این ستارگان مرکز راه شیری را بررسی کردند تا قطعی شود که اینها همیشه در بخش مرکزی راه شیری که غنی از فلزات است، زیسته اند. اگر این همان جایی است که این ستارگان متولد شده اند، تنها راه توضیح فقر فلزی آنها این است که پیش از تشکیل راه شیری شکل گرفته باشند.
هاوئز گفت: میزان کربن، آهن و سایر عناصر سنگین موجود در این ستارگان به میزان قابل توجهی ناچیز است، که نشان می دهد شاید ستارگان اولیه منفجر نشده اند و حاصل آنها ابر نو اختر نبوده است.
این کشف تئوری های جاری در مورد محیط کیهان در مراحل اولیه را زیر سوال می برد؛ به گفته هاوئز حساب کردن عمر ستارگان آسان نیست.
تیم او با استفاده از رصدخانه 'نقشه بردار آسمان' دانشگاه ملی استرالیا حدود پنج میلیون ستاره را رصد کرد؛ از این پنج میلیون، 14 هزار ستاره به طور منفرد بررسی شد و 23 عدد از جالب ترین ستارگان این گروه موضوع مقاله تحقیقی این تیم بود.
هاوئز با بیان اینکه راه شیری فوق العاده عظیم است و ما بخش خیلی کوچکی از آن هستیم، ابراز امیدواری کرده است که در آینده بتوان دریافت راه شیری و کهکشانی که این ستارگان اولین مصالح ساختمانی آن هستند، دقیقا چگونه شکل گرفته است. نتایج این مطالعه در نشریه نیچر منتشر شده است.