در این مطالعه، پژوهشگران به بررسی نوعی میگوی ساکن در آب‌های استرالیا پرداختند. در این مطالعه مشخص شد این موجود می‌تواند نور قطبیده حلقوی را تولید و شناسایی کند. گفتنی است تاکنون هیچ موجودی با این توانایی در دنیا شناسایی نشده است.
در این مطالعه مشخص شد این میگو از قطبیدگی حلقوی نور به عنوان وسیله‌ای برای اعلام حضور خود در منطقه‌ای خاص و هشدار به سایر همنوعان برای نزدیک نشده به آن منطقه استفاده می‌کند.
نور قطبیده خطی فقط در یک صفحه حرکت می‌کند، اما نور قطبیده حلقوی می‌تواند به شکل مارپیچی در جهت ساعتگرد و یا پادساعتگرد حرکت کند. گفتنی است انسان با چشم غیرمسلح قادر به شناسایی نور قطبیده نیست و فقط با برخی ابزارها نظیر برخی انواع عینک‌های آفتابی می‌تواند آن را تشخیص دهد.
این میگو، نور قطبیده حلقوی را از پاها، سر و نیز دم خود ساطع می‌کند. این موجود در میان حفره‌های صخره‌های زیر دریا زندگی می‌کند و علاقه‌ای به حضور در فضای باز ندارند. این نوع میگو به خاطر ضربه سنگینی که با دست‌های خود به شکار وارد می‌کند شهرت دارد.
اما این یافته می‌تواند برای ما انسان‌ها نیز سودمند باشد. برای نمونه شاید بتوان از آن برای شناسایی سرطان استفاده کرد. بر خلاف سلول‌های سالم، سلول‌های سرطانی نور قطبیده را بازتاب نمی‌دهند. در نتیجه شاید بتوان از این یافته برای بهبود شیوه‌های تشخیص این بیماری استفاده کرد.
این پژوهش به تازگی در نشریه Current Biology منتشر شده است.
No tags for this post.