محققان علوم پزشکی در کلینیک Mayo آمریکا دو تحریک کننده بسیار کوچک را در زیر استخوان ترقوه بیمار مبتلا به صرع کاشته و سیمهای مخصوص نازکی را در زیر پوست و از طریق گردن وی به چهار ریزدستگاه مخصوصی که در مغز او کاشته شده متصل کردند.
محققان علوم پزشکی در کلینیک Mayo آمریکا دو تحریک کننده بسیار کوچک را در زیر استخوان ترقوه بیمار مبتلا به صرع کاشته و سیمهای مخصوص نازکی را در زیر پوست و از طریق گردن وی به چهار ریزدستگاه مخصوصی که در مغز او کاشته شده متصل کردند.
آنها پس از بررسی های مختلف متوجه شدند در اعماق مغز نظیر تالاموس و هیپوکامپوس، جریانی که در این سیستم برقرار می شود سیگنالهای الکتریکی موجود میان نورونها را تحت تأثیر قرار می دهد. نورونها از این سیگنالها برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می کنند.
محققانی نظیر زالتن ماری ، مدیر مرکز تحریک عمیق مغز دانشگاه جان هاپکینز که از این تکنیک برای درمان دیستونیا (نوعی اختلال عصبی که باعث انقباض غیرارادی عضلات و تکرار پی در پی انقباضات می شود) و همچنین لرزشهای مرتبط با پارکینسون استفاده کرده می گوید: این نوآوری دسته کمی از یک دستگاه تنظیم کننده مغز نخواهد داشت.
البته آنچه که در کلینیک مایو انجام می شود تکنیک به مراتب پیشرفته تری نسبت به آنچیزی است که در مرکز تحریک عمیق مغز دانشگاه جان هاپکینز ارایه شده است زیرا نه تنها مغز را تحریک می کند بلکه فعالیت های مغزی را نیز ثبت و ضبط کرده و بدین ترتیب پزشکان می توانند درک بهتری از وضعیت بیماری صرع در مبتلایان مختلف داشته باشند.
آزمایشهای اولیه صورت گرفته با استفاده از این روش نوین امیدوارکننده بوده است و در مقایسه با درمانهای دارویی اثرات جانبی به مراتب کمتری در پی دارد.
No tags for this post.