اثر رفتاردرمانی دیالكتیك بر كاهش خشم انفجاری
این طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. گروه نمونه 32 بیمار مبتلا به خشم های انفجاری مراجعه كننده به مركز آموزشی درمانی امیركبیر اراك بودند كه به صورت تصادفی به گرو ه های آزمایش (رفتار درمانی دیالكتیكی) و گروه كنترل تقسیم شدند.
رفتار درمانی دیالكتیكی موجب كاهش خشم های انفجاری در افراد تحت درمان شده و استفاده از این روش درمانی می تواند جزء برنامه های مداخلاتی در سطوح گروه های هدف مراكز روان درمانی قرار گیرد
گروه آزمایش در 16 جلسه 2 تا 5/2 ساعته به صورت گروهی تحت آموزش مهارت های رفتار درمانی دیالكتیكی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها، بیماران قبل و بعد از مداخله پرسش نامه تكانش گری آیزنك را كامل كردند و با توجه به این كه پیش فرض های لازم برای انجام تحلیل كوارریانس چند متغیره و تحلیل واریانس چند متغیره برآورده نشد از تحلیل واریانس تك متغیره استفاده شد.
یافته ها و نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد كه رفتار درمانی دیالكتیكی خشم های انفجاری را به طور معنی داری كاهش می دهد.
پژوهشگران در پایان مقاله علمی منتشر شده در این زمینه این گونه نتیجه گیری کردند که با توجه به یافته های پژوهش، می توان بیان كرد كه رفتار درمانی دیالكتیكی موجب كاهش خشم های انفجاری در افراد تحت درمان شده و استفاده از این روش درمانی می تواند جزء برنامه های مداخلاتی در سطوح گروه های هدف مراكز روان درمانی قرار گیرد هم چنین، این روش از طریق كاهش خشم های انفجاری به بهره وری زندگی درمان جویان كمك می کند.
منبع: نرگس زمانی، مهران فرهادی، حمیدرضا جمیلیان، مجتبی حبیبی، 1394، اثربخشی رفتاردرمانی دیالكتیك در كاهش خشم های انفجاری. مجله دانشگاه علوم پزشكی اراك، سال هجدهم، شماره 8 (پیاپی 101).
No tags for this post.