گروهی از کارشناسان آرژانتینی، آلمانی و انگلیسی در بررسی انجام شده به این مشاهدات دست یافته و اظهار کردند: افزایش سطح رسوبات معلق در آب دلیل کاهش تنوع زیستی در این منطقه ساحلی است. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که تاثیرات گرمای جهانی موجب می‌شود یخچال‌های طبیعی نزدیک این منطقه ذوب شوند و در نتیجه، مقدار زیادی رسوب به آب دریا منتقل شود.
طی پنج دهه گذشته دما در شبه جزیره جنوبگانی نسبت به متوسط جهانی پنج برابر افزایش یافته است هرچند هنوز تاثیر پیامد ذوب شدن یخچال‌های طبیعی در موجودات ریز ساکن در بستر دریاها یا اقیانوس‌ها نامشخص باقی مانده است.
در سال‌های 1998، 2004 و 2010 غواصان به تصویربرداری از گونه‌های ساکن در سه منطقه و سه عمق مختلف از سطح آب پرداختند. آنها ابتدا از گونه‌های ساکن در حاشیه یخچال طبیعی، دوم در منطقه‌ای که کمتر تحت تاثیر مستقیم یخچال‌های طبیعی هستند و سوم از گونه‌های موجود در خلیج‌های کوچک عکسبرداری کردند. سپس میزان رسوب گذاری، دمای آب و دیگر پارامترهای اقیانوس نگاری مدنظر قرار گرفت که بر اساس آن توانستند اطلاعات زیست‌شناختی را با این معیارها مرتبط سازند.
یافته‌های این کارشناسان حاکی از آن بود که برخی گونه‌ها به شدت در برابر میزان بالای رسوب‌گذاری حساس هستند. به طور خاص یک گونه از کوزه‌داران نمی‌تواند با این شرایط تغییریافته سازگار شود و از بین می‌رود در حالی که گونه‌های دیگر کوزه‌داران که قد کوتاه‌تری دارند می‌توانند با پوشش رسوبی داخل آب سازگار شوند.
به گزارش ایسنا، از بین رفتن گونه‌های مهم، اکوسیستم‌های ساحلی را تغییر می‌دهد اما نمی‌توان پیامدهای طولانی مدت آن را پیش‌بینی کرد.
No tags for this post.