محققان دانشگاه سوئینبرن موفق به ارائه نانوالیافی شدند که می‌تواند باکتری‌های موجود در زخم را از بین برده و سرعت التیام آن را افزایش دهد. رهبر این گروه تحقیقاتی مارتین آبریگو بوده که موفق به دریافت حمایت مالی تحقیقاتی برای انجام این پروژه شده‌است.
با استفاده از روشی موسوم به الکتروریسندگی، این گروه تحقیقاتی نانوالیافی ساختند که قادر به از بین بردن باکتری‌ها از روی زخم است. الکتروریسندگی فرآیندی است که در آن محلول حاوی پلیمر از نوک یک سوزن به بیرون اسپری شده و تحت یک میدان الکتریکی، نانوالیاف تولید می‌شود.
با استفاده از روشی موسوم به الکتروریسندگی، این گروه تحقیقاتی نانوالیافی ساختند که قادر به از بین بردن باکتری‌ها از روی زخم است. الکتروریسندگی فرآیندی است که در آن محلول حاوی پلیمر از نوک یک سوزن به بیرون اسپری شده و تحت یک میدان الکتریکی، نانوالیاف تولید می‌شود.
پژوهشگران استرالیایی با استفاده از نانوالیاف موفق به ارائه سیستم جدیدی برای ممانعت از بروز عفونت در زخم شدند. این نانوالیاف قادراند باکتری‌های موجود در زخم را از آن جدا کنند.
در فاز اول این تحقیقات، محققان نوعی باکتری را که موجب بروز عفونت در زخم‌ها می‌شود، روی سطح فیلمی قرار داده و نشان دادند که با استفاده از این الیاف می‌توان باکتری‌ها را از روی فیلم زدود، در واقع باکتری از روی سطح به روی الیاف منتقل می‌شود.
زمانی که الیاف کوچکتر از ابعاد باکتری باشد، باکتری بعد از اتصال به الیاف در آن گیر افتاده و کشته می‌شود. در فاز دوم این پروژه، محققان نانوالیاف را با مواد مختلفی پوشش داده و نشان دادند که باکتری چگونه با این الیاف برهم‌کنش می‌دهد. این گروه دریافتند که باکتری‌ها، صرف نظر از ابعاد الیاف، به سرعت به روی سطح الیاف پوشیده شده از آلیلامین به دام می‌افتند، در حالی که اگر سطح الیاف با اسیدآکریلیک پوشش داده شده باشد این اتصال اتفاق نمی‌افتد.
زمانی که الیاف کوچکتر از ابعاد باکتری باشد، باکتری بعد از اتصال به الیاف در آن گیر افتاده و کشته می‌شود. در فاز دوم این پروژه، محققان نانوالیاف را با مواد مختلفی پوشش داده و نشان دادند که باکتری چگونه با این الیاف برهم‌کنش می‌دهد. این گروه دریافتند که باکتری‌ها، صرف نظر از ابعاد الیاف، به سرعت به روی سطح الیاف پوشیده شده از آلیلامین به دام می‌افتند، در حالی که اگر سطح الیاف با اسیدآکریلیک پوشش داده شده باشد این اتصال اتفاق نمی‌افتد.
در فاز سوم این پروژه، محققان از این نانوالیاف روی مدل پوست مهندسی شده استفاده کردند. نتایج یافته‌های آنها نشان داد که این الیاف اثر کمی روی بافت زنده دارد. نتایج فاز سوم این پژوهش در حال انتشار در یک نشریه است. نتایج فازهای قبلی در قالب مقاله‌ای با عنوان A paper on bacterial response to meshes with different fibre diameters در نشریه ACS Applied Materials and Interfaces منتشر شده‌است.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،این گروه تحقیقاتی معتقداند که این پروژه می‌تواند منجر به ساخت باندهای زخم با قابلیت ممانعت از عفونت در زخم شود. استفاده از این نانوالیاف برای از بین بردن باکتری‌ها در زخم بسیار ساده است.
No tags for this post.