سینا پرس: ماموت ها، لاک پشت های غول پیکر، پرنده های عطیم الجثه به همراه گونه های کمتر شناخته شده مانند تنبل (sloth) های زمینی عظیم( که قد بعضی از آنها به 7 متر هم می رسید) و گلیپتودونت ها ( که به آرمادیلوهای بزرگ شباهت دارند)، به آسانی زندگی می کردند. از آن موقع، تعداد و تنوع گونه های حیوانی روی زمین به زور دائم و پایدار کاهش پیدا کرده است. امروزه، ما با انقراض سریع بسیاری از گونه های حیوانی روبرو هستیم. با وجود اختلافات موجود، اغلب شواهد مبنی بر مقصر بودن انسان ها در انقراض گونه های حیوانی دوره پلیستوسن است و انسانها امروزه با نابود کردن حیات وحش، مصرف حیوانات به عنوان غذا یا یک کار لوکس و آزار واذیت گونه هایی که به عنوان خطر یا رقیب شناخته می شوند، این روند را سریع تر کرده اند.
این نابودی جهانی گونه های حیوانی، به عنوان یک مشکل عمده در تاثیر و مقیاس حیات وحش به شمار می آید. ممکن است ما برای دلایل احساس برای از دست دادن گونه های کاریزماتیک بزرگی مانند ببرها، کرگدن ها، و پانداها سوگواری کرده باشیم، اما امروزه می دانیم که نابودی این گونه ها در واقع باعث تغییر یافتن بالقوه شکل و عملکرد اکوسیستم ها شود که زندگی همه ما به آن وابسته است.
شناسایی عوامل این انقراض ها یکی از قدم های اصلی است که در این راه باید برداشته شود اما ریشه یابی کردن این راه، چالشی رعب آور است. گونه های حیوانی به دلیل اثرات مستقیم مانند شکار و اثرات غیر مستقیم اکولوژیکی مانند تقسیم زیستگاه با همین سرعت روند کم شدن و ناپدید شدن را طی می کنند . با اینکه به نظر می رسد شکار و صید کردن ممکن است گزینه واضح برای هدف قرار دادن دخالت ها و سیاست های مدیریتی است، مسائل اجتماعی پیچیده ای در خلال این فعالیت هاست که نیازمند هماهنگی و فعالیت های مشارکتی بین ملت های مختلف است.
ابهام برای حیوانات
با توجه به اینکه ریشه یابی این مسائل یک هدف چالش برانگیز است، تلاش هایی برای برعکس کردن روند انقراض روز به روز گسترده تر می شود. این تلاش ها، شامل راه ها و مسیر های متنوعی مانند تولید مثل حیوانات در اسارت با امید معرفی دوباره آنها به حیات وحش، و کمک کردن به کلون کردن دوباره مکان هایی که گونه های خاص به طور منطقه ای منقرض شده اند. معکوس کردن روند انقراض، به همان اندازه جلوگیری از انقراض پیچیده و چالش برانگیز است اما همچنان امید باقیست.
تحقیقات اخیر نشان می دهد، روند انقراض رو به رشد است و اهمیت این گونه های در حال انقراض برای اکوسیستم ها را مشخص می کند. گزارش کامل این تحقیقات در مجله Science چاپ شده است.
No tags for this post.